Evangelio laŭ Maria
| Evangelio laŭ Maria | |
|---|---|
| |
| literatura verko • Apokrifoj de la Nova Testamento | |
| Aŭtoroj | |
| Lingvoj | |
| Eldonado | |
| 'KRISTANAJ TEKSTOJ DE LA ORIGINOJ' | |
| “Evangelio laŭ Maria” | |
|
| |
| dato = 120-180 | |
| atribuo = Maria Magdala | |
| loko = | |
| fontoj = manuskriptoj: P. Rylands 463; P. Oxyrhynchus 3525; Berolinensis Gnosticus 8502,1 | |
| enhavo = revelacio de Jesuo al Maria Magdala | |
La Evangelio laŭ Maria aŭ Evangelio laŭ Maria Magdala, estas gnostika evangelio, verkita koptlingve ĉirkaŭ la duono de la 3-a jarcento kies aŭtoro utiligis grekan tekston. Ĝi elstarigas la disĉiplan rolon de Maria Magdala.
Kvankam perdita, ĝi estis konanta pere de citaĵoj en verkoj de Patroj de la Eklezio, nur en la moderna epoko estis elfositaj greka kaj kopta fragmentoj. Mankas ĉiam la teksto en ĝia integreco.
Manuskripta tradicio[redakti | redakti fonton]
La Evangelio laŭ Maria, estas unu el la multaj gnostikaj evangelioj, kaj erdiĝis kun la malestiĝo de gnostikismo
La teksto, nun emerĝinta, konserviĝas en tri dokumentoj:
- la papiruso Rylands 463, greklingva fragmento datebla je la 3-a jarcento, publikigita en 1938;
- la Oksirinka papiruso 3525, greklingvan fragmento de 3-a jarcento, publikigita 1983;
- la papiruso Berolinensis 8502, konservita ĉe la departemento de egiptologio de Berlino. Ĝi estis akirita en Kairo de Carl Reinhardt: eblas ĝia deveno de Achmin, en Egiptio. Tamen, apartaj cirkonstancoj igis ebla la publikigon nur en 1955. La papiruso datebla je la 5-a jarcento. Ĝi entenas ankaŭ aliajn apokrifajn tekstojn, inter kiuj la Apokrifon de Johano.
Neniu el la tri atestaĵoj gastigas la integran tekston. La Berolinensis, pli malfrua, entenas ion pli ol la aliaj du.
Karakterizoj[redakti | redakti fonton]
La persono al kiu referencas la titolo - Evangelio laŭ Maria – estas Maria Magdala, al kiu la teksto atribuas grandan elstaron, ĝispunkte komprenigi ke Jesuo ŝin antaŭmetis al siaj apostoloj. La koncerna fragmento dividiĝas en du partoj: en la unua la resurektinta Jesuo respondas demandojn de la apostoloj kaj konfidas al ili la taskon de la predikado de la Evangelio, dum la dua startas kun la interveno de Petro apostolo por ke Maria Magdala rivelu la vortojn diratajn al ŝi de Jesuo. Post la rakontado de Maria, Andreo kaj Petro manifestas sian nekredeblecon rilate la fakton ke la Savanto povis esti revelaciinta al virino kion li ne estis revelaciinta al liaj apostoloj. Fine Levi, mallaŭdante la du disĉiplojn, ilin instigas sekvi la instruojn kiuj Kristo estis al ili komuniitaj.
En la fragmenta teksto, la disĉiploj antaŭmetas demandojn al la resurektinta Sinjoro kaj ricevas respondojn.
Citaĵo: ”Sed ili restis tristaj kaj forte ploris; kaj diris: “”Kiel ni povu elekti iri inter la paganoj kaj prediki al ili la evangelion de la regno de la Filo de Homo? Tie ĝi neniam estis disdonita, ĉu devas ĝin disdoni (ĝuste ni?)”.
Kaj Maria Magdala aldonis: “Ne ploru, fratoj, ne estu melankoliaj, kaj eĉ ne sendecidaj. Lia graco estos kun vi ĉiuj kaj vin protektos. Ni laŭdu prefere lian grandon, ĉar li nin pretigis kaj sendis al la homoj”.
Tiam ŝi rakontas – laŭ la invito de Petro – ke mem havis vizion de la Savanto en kiu estas priskribata la vojaĝo de la animo tra la ĉieloj dum kiu ŝi lernas kiel forfuĝo el la malbonaj potencoj. [1] Ĉu Jesuo konfidia sian Eklezion al Maria Magdala? En la reteo Christianismus.it, estas reportita la parolado kun li, kiu montras gnostikajn influojn.
Ŝia vizio estis kredita: fakte Andreo replikis kaj diris al la fratoj: “Kion vi opinias pri tio de ŝi dirita? Mi, almenaŭ ne kredas ke la Savanto diris tion. Tiuj doktrinoj, fakte, estas opinioj strangaj”.
Koncerne tiujn aferojn ankaŭ Petro replikis ilin demandante rilate la Savanton: “Ĉu li eble parolis sekrete al virino antaŭ ol al ni kaj ne aperte? Ĉu ni ĉiuj devas nin rekredi kaj ŝin aŭskulti? Eble li ŝin antaŭmetis al ni?”
Karen King rimarkigis ke “la konfronto de Maria kun Petro, scenaro ĉeesta ankaŭ en La evangelio de Tomaso[2], kaj Pistis Sophia, kaj en laGreka evangelio de Egiptoj, reflektas iujn tensiojn inter la kristanoj de la 2-a jarcento. Andreo kaj Petro reprezentas ortodoksajn poziciojn kiuj negas valoron al la revelacioj esoteraj kaj reĵetas la rajton de la virinoj oficiale instrui en la eklezio.[3]
Komentita traduko, al la franca, de la evangelio de Maria Magdala, bazita sur la papiruso de Berlino, estis pretigita de Jean-Yves Leloup, franca teologo kaj verkisto.
Notoj[redakti | redakti fonton]
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Triforma Protennoia
- Apokrifo de Johano
- Apokrifoj de la Nova Testamento
- Apokrifaj evangelioj
- Gnostikaj evangelioj
- Maria Magdala
- Gnostikismo
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- angle Voce dal sito earlychristianwritings.com
- angle Traduzione inglese dal sito gnosis.org
- angle Traduzione inglese incorporante le versioni in lingua copta e greca, dal sito reluctant-messenger.com
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
Katolikaj enciklopedioj:
- [3] Enciclopedia_Cattolica
- Cathopedia
- [4] Catholic_Encyclopedia