El Vikipedio, la libera enciklopedio
Hugo William SALOKANNEL (pseŭdonimo Bontemplano ; naskiĝis la 19-an de januaro 1880 en Lahti ; mortis la 20-an de septembro 1966 en Laihia ) estis finna esperantisto kaj staciestro .
Li fervore agadis en idealismaj movadoj: popolklerigado , pacifismo , vegetarismo . Li estis esperantisto de 1904 . Li estis prezidanto de EAF ktp. Li redaktis Kristanan Esperon kaj publikigis du novajn eldonojn de la unua finna Esperanto-lernilo.
Iom pri la plibonigo de l' mondo. Bomlitz (Germanio): Brockhof , 1914. 16 paĝoj.
Ĉu la kulturitaj nacioj bezonas kristanismon? Mediteroj. Vaasa : Ilkka , 1921. 14 paĝoj.
Esperanto-finna frazlibreto. (Pikku esperanto-suomalainen tulkki.) Vaasa: Ilkka, 1922. 16 paĝoj.
Malpermesa leĝo en Finnlando, [proksimume 1922]. 7 paĝoj.
Grava popolhigiena kaj socia demando. Vaasa: Ilkka, 1926. 52 paĝoj.
Esperanta kantareto, finnaj religiaj kaj popolaj kantoj. Vaasa: Ilkka, 1935. 16 paĝoj.
Oraj konsiloj por trovi bonan edz(in)on. Vaasa: Ilkka, 1946. 8 paĝoj.
Dialogo inter kristano kaj ateisto. Vaasa, 1949. 6 folioj.
Biografiaro de l' parencaro Salokannel. Vaasa: Ilkka, 1952. 32 paĝoj.
La ununura amo de Kristo devigas la kristanojn al reciproka amo kaj konkordo. Laihia 1952. 18 paĝoj.
Recenzo pri Grava popolhigiena kaj socia demando [ redakti | redakti fonton ]
„ „Grava popolhigiena kaj soefa demando“, originale verkis H. Balokannel, Salminen, Finnlando . La sur bela papero (52 pĝ.) presita verketo priparolas en 25 artikoloj la mallutilon de alkoholo al homa korpo kaj ekonomia vivo. ” — Aŭstria Esperantisto n026 (nov 1926)
Esperanton woittokulku. (Malŝlosilo finna.) Osakeyhtiön Kirj., 1911. 16 paĝoj.
Tohtori L. Zamenhofin kansainvälinen apukieli Esperanto. Helsinki : Raittiuskansan Kirj., 1911. 8 paĝoj.
Esperanto rautateillä, postissa ja sähkolennätinlaitoksessa. Helsinki: Otava , 1919. (Otavan Esperantosarja 6.)
Muistitaidon opas. (Finnlingva mnemonika gvidlibreto kun Esperanta resumo.) Jyväskylä : Gummerus , [1919]. 78 paĝoj.
„ Verko pri mnemoniko (arto por helpi la memoron kaj ĝin perfektigi) skribita en finna lingvo kun kvinpaĝa resumo en Esperanto. ” — Belga Esperantisto n075-076 (maj-jun 1921)
Esperanto ja rauhanaate. Vaasa: Ilkka, 1919. 16 paĝoj. (Laihian Esperantoyhdistyksen 1.)
Esperanton kielioppi sekä esimerkki- ja harjotussarja. Jyväskylä: Gummerus, [1919]. 120 paĝoj.
Esperanto-kielioppi sekä harjotuskokoelma. (Esperanto-gramatiko kaj ekzercaro.) Jyväskylä: Gummerus, [1921]. 136 paĝoj.
Maailmankielikysymyksen paras käytännöllinen ratkaisu. Vaasa: Ilkka, 1923. 12 paĝoj.
Kuusitoista ajankohtaista syytä kansainvälisen apukielen kiireellisen käytäntöönottamisen puolesta. [Uusikaupunki], 1937. 23 paĝoj.
Keinotekoisen yhteiskielen mahdollisuuksista ja esperantosta. Vaasa: Ilkka, 1924. 16 paĝoj.
Hauska matka Länsi-Europan ympäri esperanton avulla. (Agrabla vojaĝo per Esperanto ĉirkaŭ la okcidenta Eŭropo.) [Kuopio, 1927.] 11 paĝoj.
Ihmeellisiä sielutieteellisiä ilmiötä. (Mirindaj psikologiaj fenomenoj.) Tampere : Suomen Kristillisen Työväen Liitto, [1951]. 20 paĝoj.
Englanninko kieli kansainväliseksi? Jämsä : Lehden Kirjapaino, 1952. 7 paĝoj.