Júlia Terézia Horváth
| Júlia Terézia Horváth | |
|---|---|
 Júlia Terézia Horváth | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 8-an de aŭgusto 1954 en Mór |
| Morto | 12-an de oktobro 2002 (48-jaraĝa) en Székesfehérvár |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Alma mater | Pécsi Tanárképző Főiskola • Universitato Eötvös Loránd |
| Okupo | |
| Okupo | literaturhistoriisto • photography historian • muzeologo • sociologo |
Júlia Terézia Horváth [horvAt], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Horváth Júlia Terézia estis hungara instruisto, literaturisto.
Júlia Terézia Horváth[1] naskiĝis la 8-an de aŭgusto 1954 en Mór (urbo), ŝi mortis la 12-an de oktobro 2002 en Székesfehérvár.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Júlia Terézia Horváth akiris pedagogian diplomon en Pedagogia Altlernejo de Pécs en 1975. Post la fiplomo ŝi instruis en bazlernejo en sia naskiĝurbo ĝis 1982, poste 2 jarojn en faklernejo en Székesfehérvár, pli poste ŝi havis postenon en kulturejo en la sama urbo. En 1987 kaj ĉirkaŭ 1990 ŝi akiris pliajn diplomojn en Scienca Universitato Loránd Eötvös, poste ŝi specialiĝis pri esploroj de literatura, teatra kaj fota historioj en la regiono. Ŝi ricevis premion en 1997.
Elektitaj libroj[redakti | redakti fonton]
- Tanulmányok Németh Lászlóról. Az 1985. december 16-i székesfehérvári emlékülés előadásai (kunredaktoro, 1987)
- Gárdonyi Géza Emlékház, Agárd (1988, 1998)
- Ahol a költők teremnek: Vajda János Gárdonyi szülőföldjén (1997)
- Vörösmarty Mihály a polgári méltóság romantikus költője: a kápolnásnyéki Vörösmarty Mihály Emlékmúzeum (2001)
