Mespilujo
Mespilujo | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mispiluja foliaro kaj fruktoj
| ||||||||||||||||
Biologia klasado | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Mespilus germanica L. | ||||||||||||||||
La mespilujo (Mespilus germanica L.) estas malgranda arbo de la familio Rozacoj. Ĝia frukto estas mespilo. Ne devas esti konfuza kun la mespilo de Japanio. La fruktoj ne povas esti konsuma apenaŭ rikolta, sed , en tarda aŭtuno, necesas lasi la fruktoj al velki en la pajlo en loko seka kaj aerumita, fakte la fruktoj devas fariĝi de hele bruna al malhele bruna. La transformiĝo igas la fruktoj molaj kaj dolĉaj, dume iam la mespiloj estis adstringaj kaj akraj. Por manĝi la mespilon, vi devas depreni la petiolon kaj vi devas suĉi la pulpon sen engluti la semojn.
Priskribo
Mespilujo estas malgranda arbo (ĝis 4–5 m de alteco) kaj de larĝeco ofte supera al alteco, ĝi estas decidufolia, (perdas la foliaro en vintro). La blankaj floroj hermafroditaj estas simplaj kaj ili havas kvin petaloj; la ĝia florado estas tre dekoracia.
La florado, kiu estas iom malfrua (majon), okazas poste la eligo de la folioj. La fruktoj estas malgrandaj pomoj kiu havas ŝelon raspan kaj kiu estas hele bruna, ofte ili estas kovraj de subtila lanugo; ili estas malgrandaj frukotj: 2-2,5 cm de diametro. Ekzistas ankaŭ fruktoj pli grandaj kaj pli nutraj. La fruktoj restas duraj kaj lignekaj kun acida saporo ĝis jam de longe aŭtuno, fakte nur poste enzima transformiĝo de la pulpo, poste la rikoltado, igas ebla la konsumadon. Ĝi estas planto tre rezista al malvarmon, aldone la malfrua florado estas sekvanta al la lastaj frostiĝoj.
Distribuado en naturo
La mespilujo estas disvastiĝinta en naturo en suda Eŭropo (ĝis al Germanio) kaj en Malgrandazio, loko en kiu ili diras ke la mespilujo estas naskiĝinta. Ĝi estas ankaŭ en la norda Italio, de Piemonto al Venetio.