Portalo:Dua mondmilito II/Finnlando

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Marŝalo C. G. E. Mannerheim, ĉefkomandanto de la finnaj armitaj fortoj en 1917-1918 kaj en 1939-1946
Marŝalo C. G. E. Mannerheim, ĉefkomandanto de la finnaj armitaj fortoj en 1917-1918 kaj en 1939-1946

Finnlando estis same kiel Ĉebaltaj ŝtatoj "estonta asocia respubliko". Kiel rimedon al certigo de sia sekureco ĝi elektis sintenon de strikta neŭtraleco kaj aktivan membrecon en Komunumo de Nacioj. Ĝi neniel aparte evoluis la armeon (ĝi propre, se temas pri materiala paĝo de la afero, vulgare neglektis ĝin) kaj zorgeme ĝi klopodis ne provoki Sovetunion. En la jaro 1932 Finnlando fermis kun ĝi pakton pri neatakado (en la jaro 1934 ties valideco plilongiĝis je dek jaroj). Sed tiu ĉi pakto ne malhelpis sovetan partian radiodisaŭdigon kaj presaron por gvidi inciteman kampanjon kontraŭ Finnlando kaj al Stalin marki ĝin kiel estontan asocian respublikon. En la pakto inter Hitler kaj Stalin Finnlando estis aldonita en sferon de Sovetunio. Sed diference de Ĉebaltaj landoj Finnlando ekrezistis kaj al grandega surprizo de ĉiuj ĝi montriĝis kiel pli malfacila problemo ol oni supozis – Sovetunio ne kapablis en unusola sturmo subjugi ĝin (vidu Vintra milito). Hitler tuj poste eluzis tion, por ke li redonu al Stalin lian ŝerceton kun Litovio, kaj li proponis al finnoj subtenon. Sovetunio tiel pruvis aŭdacaĵon, kiam ĝi "alifaris" la strikte neŭtralan ŝtaton en decidan malamikon kaj fidelan kunbatalanton de Germanio.



reiru al la ĉefpaĝo