Robert Cecil, 1-a Grafo de Salisbury
Robert Cecil, 1-a Grafo de Salisbury | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Robert Cecil, 1st Earl of Salisbury | |||||
Naskiĝo | 1-an de junio 1563 en Westminster | ||||
Morto | 24-an de majo 1612 (48-jaraĝa) en Marlborough | ||||
Mortis pro | naturaj kialoj vd | ||||
Mortis per | kancero vd | ||||
Tombo | Parish Church of St Etheldreda, Old Hatfield vd | ||||
Lingvoj | angla vd | ||||
Loĝloko | Hatfield House vd | ||||
Ŝtataneco | Reĝlando Anglio vd | ||||
Alma mater | St John's College vd | ||||
Familio | |||||
Patro | William Cecil, Lordo Burghley vd | ||||
Patrino | Mildred Cooke vd | ||||
Gefratoj | Anne Cecil, Countess of Oxford • Thomas Cecil, 1-a Grafo de Exeter • Elizabeth Cecil vd | ||||
Edz(in)o | Elizabeth Brooke vd | ||||
Infanoj | William Cecil, 2nd Earl of Salisbury • Lady Catherine Cecil • Lady Frances Cecil vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | politikisto vd | ||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Robert CECIL, 1-a Grafo de Salisbury, (naskiĝis la 1-an de junio 1563, mortis la 24-an de majo 1612) estis angla politikisto.
Li estis la filo de William Cecil, Lordo Burghley, ĉef-ministro de Elizabeta la 1-a kaj duon-frato de Thomas Cecil, 1-a Grafo de Exeter. Pro lia malbonaspekto la samtempuloj ofte kalumniis lin: li estis malalta ĝibulo. Laŭdire Elizabeta moknomis lin "mia elfo" kaj "mia pigmeo".
Post la morto de Kavaliro Francis Walsingham en 1590, Robert Cecil iĝis Ŝtat-Sekretario - influa ano de la Privata Konsilio. En 1598, kiam lia patro mortis, li sekvis lin kiel ĉef-ministro. Li estis malamiko de Robert Devereux, 2-a Grafo de Essex kaj ludis influan rolon en ties kulpigo pro ŝtat-perfido. Li certigis, ke Jakobo la 1-a glate heredis la anglan regnon en 1603. Jakobo nobeligis lin - unue (1603) kiel Barono Cecil de Essendon, kaj poste kiel Vicgrafo Cranborne (1604) kaj Grafo de Salisbury (1605). Robert Cecil daŭre estis ĉef-ministro sub Jakobo. En 1608 li iĝis Lord-Trezoristo.
Li kaj aliaj anoj de la familio Cecil subtenis komponistojn, ekz. William Byrd kaj Orlando Gibbons.
De 1601 al 1612 li estis kanceliero de Trinity College (Dublino) kaj de la Universitato de Kembriĝo.