Sovremennik

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Sovremennik
revuo
Komenco 1836 vd
Fino junio 1866 vd
Lando(j) Rusia Imperio vd
Sidejo Sankt-Peterburgo
Agareo

literatura revuo

Fondinto(j) Aleksandr Puŝkin vd
vdr
Kunlaborantoj de Sovremennik en 1856. De maldekstro dekstren; stare: Lev Tolstoj kaj Dmitri Grigoroviĉ; side: Ivan Gonĉarov, Ivan Turgenev, Aleksandr Druĵinin kaj Aleksandr Ostrovskij.

La nuntempulo (ruse Современник, Sovremennik, do Samtempulo) estis rusa literatura gazeto publikigita inter 1836 kaj 1866.

Publikigita en Sankt-Peterburgo, ĝi estis fondita de Aleksandr Puŝkin en 1836, kiu eldonis ĝin dum ĝia unua jaro, sed la kvina numero aperis jam post lia morto,[1]​ kiam ĝi ekestis kontrolita de Piotr Pletniov kaj, ĉirkaŭ unu jardekon poste, de Nikolaj Nekrasov,[2] kiu akiris ĝin en 1846 kun Ivan Panajev.[3]​ Tiam okazis la periodo de plej granda apogeo de la revuo.[4]

De ideologio okcidentema kaj demokratia, turnis sin en sia lasta jardeko al radikalismo.[5]​ En ĝiaj paĝoj aperis gravaj tekstoj de aŭtoroj kiel Maksim Antonoviĉ,[4]​ Nikolaj Dobroljubov, Nikolaj Ĉerniŝevskij, Ivan Gonĉarov, Ivan Turgenev kaj Lev Tolstoj,[5] inter aliaj. La gazeto fermiĝis en 1866.[5]

Kelkaj publikigitaj verkoj[redakti | redakti fonton]

En la paĝoj de la revuo aperis publikigitaj romanoj kaj rakontoj kiel:

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Smirnov-Sokolsky, 1987, pp. 161.
  2. Cizevskij, 1974, p. 101.
  3. Cornwell, 2013, p. 612.
  4. 4,0 4,1 ​ Terras, 1985, p. 24.
  5. 5,0 5,1 5,2 ​ Terras, 1985, p. 445.
  6. Wolff, Tatiana, eld. (1986). Pushkin on Literature. Evanston, Illinois: Northwestern University Press. p. 474. ISBN 0-8101-1615-4.
  7. Kutik, Ilʹi͡a (2005). Writing as Exorcism: The Personal Codes of Pushkin, Lermontov, and Gogol. Northwestern University Press. p. 76. ISBN 9780810120518.
  8. Cornwell 2013, p. 340.
  9. Mihailovic 1998, p. 51-52.
  10. Mirsky, D. S. (1999). Francis J. Whitfield, eld. A History of Russian Literature from Its Beginnings to 1900. Northwestern University Press. p. 194. ISBN 0-8101-1679-0.
  11. Carden, Patricia (1977). «Finding the Way to Bezhin Meadow: Turgenev’s Intimations of Mortality». Slavic Review 36 (3): 455-464. doi:10.2307/2494978.
  12. Sorensen, David R. (2005). «'A Tragical Position': Carlyle, Turgenev, and the Religion of Revolution in the Nineteenth Century». Literature and Belief 25 (1-2). ISSN 0732-1929. Arkivita el la originalo la 5an de Septembro 2017.
  13. Offord, Derek (1979). «Dostoyevsky and Chernyshevsky». The Slavonic and East European Review 57 (4): 509-530. JSTOR 4207912. doi:10.2307/4207912.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]