Tiomorfolino

Tiomorfolino

Plata kemia strukturo de la Tiomorfolino

Tridimensia strukturo de la Tiomorfolino

Alternativa(j) nomo(j)

Paratiazano
Tiazolidinano
1,4-tiazano

C₄H₉NS

Merck Index

15,9452

Fizikaj proprecoj

Aspekto

senkolora aŭ flava likvaĵo

103,19 g·mol^-1

1.086 g cm⁻³

19 °C

175 °C

n_{761}^{20}

1,5384

Ekflama temperaturo

63 °C

Solvebleco

Akvo:65 g/L

Mortiga dozo (LD50)

xxx mg/kg (buŝe)

Sekurecaj Indikoj

Risko

R34 R37 R38

Sekureco

S26 S36/37/39 S45

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

Xi
Irita

C
Koroda

GHS etikedigo de kemiaĵoj^[1]^[2]

GHS Damaĝo-piktogramo

GHS Signalvorto

Damaĝo

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H314

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P260, P280, P305, P301+330+331, P303+361+353, P304+340, P310, P338, P310, P351, P363, P405, P501

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Tiomorfolino estas organika saturita heterocikla kombinaĵo enhavanta ses membroj kun du heteroatomoj -- nitrogeno kaj sulfuro -- en kontraŭaj pozicioj de la ringo. La tiomorfolino estas senkolora aŭ flaveca substanco kun neeltenebla odoro. Ĝi estas solvebla en akvo kaj organikaj nepolaraj solvantoj. Ĝiaj vaporoj estas 3,6 fojojn pli densa ol la aero. Rilate al ĝia reakciemo, ĝi estas sentebla en aero, kaj ne akordigebla kaj kun fortaj oksidantoj kaj kun fortaj bazoj.

Biologiaj proprecoj[redakti | redakti fonton]

La tiomorfolino riltas kun la hipokolesterolemio (nenormale malaltaj niveloj de kolesterolo en la sango). Oni jam sintezis derivaĵoj de ĉi-amino kiuj inhibas la peroksidigon de lipidoj de la mikrosoma membrano, krom prezenti hipokolesterolemian^[3] kaj hipolipidemian^[4] aktivecojn. Potenciale, ĉi-komponaĵoj povas esti uzata por preventi la formadon de ateromoj en la arterioj.

Aliflanke, oni esploris la trasformadon de tiomorfolin-derivaĵoj far la fungo "Bjerkandera adusta"^[5], organismo kiu malkomponas la ligninon. Tia fungo elmontras pli grandan kreskorapideco en la ĉeesto de tiuj komponaĵoj, kvankam ĝi ne uzas la tiomorfolinon kiel fonto de karbono, sed ĝin transformas en tiomorfolinan sulfoksidon kiu akumuliĝas en la medio.

La tiomorfolino estas brulema likvaĵo kiu ardeblas kiam hejtata eligante toksajn gasojn tiaj kiaj nitrogenajn oksidojn, karbonan unuoksidon, kaj sulfurajn oksidojn.

Sintezo kaj uzo[redakti | redakti fonton]

Tiomorfolino estas sintezebla per reakcio inter la hidrokarbonido 1,2-dubromoetano kaj la cisteamino:

La tiomorfolino uzatas en la sintezo de la blonanserino, kiu estas kontraŭpsikoza duageneracia medikamento aprobita por traktado de la skizofrenio. Alia uzo de ĉi-amino sidas en la preparado de pirolderivaĵoj, kiuj aktivas kiel antifungaj kaj antibakteriaj agentoj.