Vilhelmo de Rubruk
| Vilhelmo de Rubruk | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 30-an de novembro 1219 en Rubrouck |
| Morto | 30-an de novembro 1292 (73-jaraĝa) |
| Lingvoj | latina |
| Ŝtataneco | Reĝlando Francio |
| Okupo | |
| Okupo | esploristo • diplomato • verkisto • misiisto • religiulo • verkisto de vojaĝa literaturo • orientalisto |
| Verkoj | The Journey of William of Rubruk to the Eastern Parts |
Vilhelmo de RUBRUK (aliajn nomvariaĵojn vidu malsupre; naskiĝis inter 1215 kaj 1220 en Cassel, nuntempe en Francio; mortis ĉ. 1270) estis franciskano kaj esploristo, kiu kiel unu el la unuaj eŭropanoj studis la kulturon de mongoloj.
Nomvariaĵoj[redakti | redakti fonton]
Diversaj variaĵoj de la nomo ekzistas pro tradukoj en diversajn lingvojn:
- Wilhelm von Rubruk,
- Wilhelm von Ruysbroeck,
- Wilhelm von Ruysbroek,
- Guilelmus de Ruysbroek,
- William Rubruquis,
- Willem van Ruysbroek,
- Willelmus de Rubruk,
- William von Roebruk,
- William of Rubruck,
- William Rubruquis,
- Guilelmus de Rubruc,
- Wilhelm von Rubruck,
- Willem van Ruysbroeck,
- Guillaume de Rubrouck,
- Gulielmus de Rubruquis,
- Guillaume de Rubruquis,
- Willem van Ruusbroec.
Vivo[redakti | redakti fonton]
La juna Vilhelmo aliĝis al la ordeno de la minoritoj, studis en Parizo kaj vojaĝis en 1248 kun Ludoviko la 9-a en la Sanktan Landon, kie li restis kvar jarojn en Akko.
Misio ĉe la Granda Ĥano[redakti | redakti fonton]
En 1252 la reĝo kaj la papo Inocento la 4-a sendis lin al Oriento, por kontakti la mongolojn. Vilhelmo vojaĝis tra Konstantinopolo, el kiu li forvojaĝis la 7-an de majo 1253 kun sia ordenfrato Bartolomeo de Cremona, interpretisto kaj servisto.
En Karakorum[redakti | redakti fonton]
Post aventurplena vojaĝo ili atingis la 27-an de decembro 1253 (laŭ aliaj fontoj en aprilo 1254) la mongolan ĉefurbon Karakorum. Pro permeso de la tiama granda ĥano Mongke ili restis ĉirkaŭ duon jaron ĉe la kortego. La 4-an de januaro 1254 tiu kvara posteulo de Ĝingis-Ĥano akceptis ilin por interparolado.
Hejmenvojaĝo[redakti | redakti fonton]
Printempe 1255 Vilhelmo de Rubruk forlasis Karakorum kaj alvenis la 15-an de aŭgusto 1255 en Tripolo.
Verko[redakti | redakti fonton]
- Wilhelm von Rubruk: Reise zu den Mongolen 1253‒1255, tradukita kaj klarigita de Friedrich Risch, (publikaĵoj de la esplorinstituo de kompara religihistorio ĉe la universitato Leipzig; serio 2; 13), Leipzig 1934
- Wilhelm von Rubruk: Reisen zum Grosskhan der Mongolen: von Konstantinopel nach Karakorum 1253‒1255, prilaborita kaj eldonita de Hans D. Leicht, Stuttgart 1984 ISBN 3-522-60430-X
- Wilhelm von Rubruk: Beim Grosskhan der Mongolen. 1253-1255, eldonita de Hans D. Leicht, Stuttgart 2003 ISBN 3-86503-003-3
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
Fakliteraturo[redakti | redakti fonton]
- Guillaume de Rubrouck : Voyage dans l'empire mongol, Payot, 1985.
- Solance Marin : Guillaume de Rubrouck in Encyclopédia Universalis, 2001.
Romanoj[redakti | redakti fonton]
- Peter Berling uzis la Vilhelmon de Rubruk (sub la nomo William von Roebruk) kaj ties vojaĝraporton por sia kvinvoluma verko pri „Kinder des Gral“ (infanoj de la gralo):
- Die Kinder des Gral (la infanoj de la gralo,
- Das Blut der Könige (la sango de la reĝoj),
- Die Krone der Welt (la krono de la mondo),
- Der schwarze Kelch (la nigra kaliko),
- Der Kelim der Prinzessin (la tapiŝo de la princino).