Franco Alfano

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Franco Alfano
Franco Alfano ĉ. 1919
Franco Alfano ĉ. 1919
Persona informo
Franco Alfano
Naskiĝo 8-an de marto 1875 (1875-03-08)
en Napolo
Morto 27-an de oktobro 1954 (1954-10-27) (79-jaraĝa)
en Sanremo
Lingvoj itala vd
Ŝtataneco ItalioReĝlando Italio vd
Alma mater Altlernejo por Muziko kaj Teatro „Felix Mendelssohn Bartholdy“ Lepsiko vd
Profesio
Okupo pianistokomponisto • muzikinstruisto • verkisto vd
Verkado
Verkoj Cyrano de Bergerac vd
En TTT Oficiala retejo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Franco Alfano (8a de marto 187527a de oktobro 1954) estis itala komponisto kaj pianisto. Hodiaŭ li estas plej bone konata pro sia opero Risurrezione (1904) kaj ĉefe ĉar li kompletigis la faman operon de Puccini nome Turandot en 1926. Li ĉiukaze havis konsiderindan sukceson pere de kelkaj el siaj propraj verkoj dum sia vivodaŭro.

Listo de verkoj[redakti | redakti fonton]

  • 1896 Miranda Opera
  • 1898 La Fonte di Enschir Opero
  • 1899 Four Romanian Dances por piano
  • 1901 Napoli Baleto
  • 1901 Lorenza - Baleto
  • 1904 Risurrezione Opero
  • 1909 Suite Romantica por orkestro (iĝis Eliana)
  • 1909 Il principe di Zilah - Opero
  • 1910 Symphony n. 1
  • 1910 I Cavalieri e la Bella Opero (neniam kompletigita)
  • 1914 L'ombra di Don Giovanni Opero (poste Don Juan de Manara)
  • 1918 Tre poemi de Tagore por voĉo kaj piano
  • 1918 Quartet n. 1 por kordoj
  • 1919 Six songs por voĉo kaj piano
  • 1921 La Leggenda di Sakùntala Opero
  • 1923 Eliana Baleto el Suite Romantica
  • 1923 Sonata in D por violono kaj piano
  • 1925 Sonata por violonĉelo kaj piano
  • 1926 Turandot finale Opero
  • 1926 Quartet n. 2 por kordoj
  • 1927 Madonna Imperia Opero
  • 1928 Tre Liriche de Tagore por voĉo kaj piano
  • 1929 Concerto por Violono, violonĉelo kaj piano
  • 1930 L'ultimo Lord Opera semiseria, libreto de Ugo Falena
  • 1930 Himno al Libertador dediĉita al Simón Bolívar
  • 1933 Vesuvio Baleto
  • 1933 Symphony n. 2
  • 1935 Divertimento por piano kaj ĉambra orkestro
  • 1936 Nuove Liriche Tagoriane por voĉo kaj piano
  • 1936 Cyrano de Bergerac Opero
  • 1939 Tre Nuove Liriche
  • 1941 Don Juan de Manara Opero
  • 1943 E' Giunto il Nostro Ultimo Autunno por voĉo kaj piano
  • 1945 Quintet in A flat Major por Piano kaj kordoj
  • 1948 Cinque Nuove Liriche Tagoriane por voĉo kaj piano
  • 1949 Il Dottor Antonio Opero
  • 1949 Quartet No 3 in g minor por kordoj
  • 1950 Vesuvius Opero por radio (el Vesuvius)
  • 1952 Sakùntala Opero (rekonstruo el originalo de 1921, malkovrita en 2006 ĉe Ricordi arkivoj)
  • 1953 Sinfonia Classica el Simfonio n. 1
  • Aliaj verkoj:
    • Suite Adriatica;
    • Intermezzi por kordoj;
    • Ninna-Nanna Partenopea.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Dryden, Konrad (2010) Franco Alfano: transcending Turandot. Lanham MD: Scarecrow Press ISBN 0-8108-6970-5
  • Posillipo—Leipzig—Miranda (1875–1896) -- La fonte d'enscir (1897–1899) -- Resurrezione and Il principe Zilah (1899–1909) -- L'ombra di Don Giovanni (1910–1914) -- La leggenda di Sakùntala, Tagore and tragedy (1915–1921) -- Turandot (1921–1925) -- Mary Garden—Vienna—Rostand (1926) -- Mussolini and Balzac (1927) -- Metropolitan Opera premiere (1928) -- A tale of two operas (1928–1929) -- France and an American saint (1930–1931) -- Cyrano de Bergerac (1932–1933) -- Palermo and Don Juan de Manara (1934–1941) -- Wartime phoenix (1942–1947) -- Final years (1948–1954) -- Appendix A: Opera plots—Appendix B: The Alfano opus.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]