Émile Arnaud
| Émile Arnaud | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Persona informo | |||||
| Émile Arnaud | |||||
| Naskiĝo | 21-an de oktobro 1864 en La Chapelle-de-Surieu | ||||
| Morto | 11-an de decembro 1921 (57-jaraĝa) en Luzarches | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto • notario • advokato vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Émile ARNAUD [arNO] (1864-1921) estis franca verkisto, notario kaj advokato.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Li estis prezidanto de la Ligo de la Paco kaj la Libereco, fondita en 1867, kaj en 1901 li proponis kunigi la diversajn movadojn kaj poziciojn de la movado por la paco sub la termino «pacismo». Liaj teorioj estis la kontraŭpunkto al la anarkiistaj, liberalaj kaj socialistaj tendencoj hegemoniaj komence de la 20-a jarcento.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- L'Organisation de la paix. Berna: Bureau international de la paix, 1899.
- "Code de la Paix", in: L'Indépendance belge, 1901.
- Le Pacifisme et ses détracteurs. París: Aux bureaux de la Grande Revue, 1906.
Notoj[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Peter Imbusch, Friedens- und Konfliktforschung: Eine Einführung. VS Verlag, 2006, S. 527, (ISBN 3-531-34426-9) (Google Libros)
- Sandi E. Cooper, The Origins and Development of European Peace Movements en: Friedensbewegungen: Bedingungen und Wirkungen von Gernot Heiss und Heinrich Lutz, Oldenbourg, Múnich, 1984, S. 75/76, (ISBN 3-486-52421-6) (Google Libros)
- Mauermann, Helmut, Das Internationale Friedensbüro 1892 bis 1950, Silberburg Wissenschaft 284, Stuttgart 1990 (ISBN 3-925344-78-0)