Ervin Cséka
| Ervin Cséka | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 7-an de januaro 1922 en Debrecen |
| Morto | 7-an de junio 2012 (90-jaraĝa) en Szeged |
| Lingvoj | hungara |
| Ŝtataneco | Hungario 
|
| Alma mater | Universitato de Debrecen
|
| Okupo | |
| Okupo | juĝisto universitata instruisto akuzisto
|
Ervin Cséka [ĉEka], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Cséka Ervin estis hungara juĝisto, prokuroro, altlerneja instruisto.
Ervin Cséka[1] naskiĝis la 7-an de januaro 1922 en Debrecen, li mortis la 7-an de junio 2012 (laŭ alia informo la mortotago estas la 6-a) en Szeged.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Ervin Cséka maturiĝis en sia naskiĝurbo, poste li akiris juran diplomon en Scienca Universitato István Tisza en 1944. Post la diplomo li soldatiĝis kaj estis militkaptito (1945–1946). Li instruis en la universitato inter 1946–1948 kaj 1962–1964, krome li estis juĝisto en Debrecen (1947–1950), poste prokuroro en Miskolc, Nyíregyháza kaj Debrecen. Li ricevis postenon en la plej supera akuzejo (1954–1960), poste li havis postenon en instituto, pli poste li estis juĝisto en la plej supera juĝejo inter 1963–1981. Intertempe li kandidatiĝis en 1966, li doktoriĝis en 1985 antaŭ la Hungara Scienca Akademio, krome ekde 1966 li instruis en Scienca Universitato Attila József. Li estis tie docento (1969–1981), poste profesoro ĝis la pensiuliĝo en 1992, dum li estis katedrestro ekde 1982. Li edziĝis en 1948, lia edzino naskis 2 filinojn en 1949 kaj 1953. Li ricevis premiojn inter 1955-2003.
Elektitaj kontribuoj
[redakti | redakti fonton]- A rehabilitáció. (disertaĵo, 1944)
- A nyomozás megszüntetésének törvényessége. (1955)
- A rendkívüli perorvoslatok gyakorlata. (1958)
- A büntető ténymegállapítás elméleti alapjai. (disertaĵo kaj monografio, 1968)
- A bizonyítás alapkérdései. (studenta lernolibro, 1974)
- Bevezető a büntető jogorvoslatok tanába. (disertaĵo, 1984, pli komplete monografio, 1985)
- A büntető eljárási jog vázlata. (2 volumoj, studenta lernolibro, 1995–1996, 4-a eldono en 2001)
- Büntetőeljárási jog alapvonalai. (2 volumoj, studenta lernolibro, 2004, tralaborite: 2006–2007)
