Ŝtata Teatro je Cottbus

La Ŝtata Teatro je Cottbus (germane Staatstheater Cottbus) estas la ununsola siaspece en Brandenburgio (Cottbus, Germanujo, Schillerplatz 1). Kovrante kvar artokategoriojn ĝi ofertas de propra ensemblo prezentatajn dram-kaj muzikteatraĵojn, operojn, operetojn, muzikalojn, baletojn. Ankaŭ nuraj orkestraĵoj okazas.

En 2013 venis pli ol 130 miloj da vizitantoj.^[1]

Historio[redakti | redakti fonton]

Ŝuldas oni la konstruiĝon al la burĝaro ĉar uloj de la flora tekstilindustrio vekis intence ankaŭ kulturajn interesojn en la urbanaro je la komenco de la 20-a jarcento. En 1905 vokitis al arkitekta konkurso kaj venkis Bernhard Sehring kiu jam estis furorinta per la konstruo de Theater des Westens en Berlino. La konstruaĵo en Cottbus do iĝis ties plej matura atingo estante majstroverko de Secesio. Lerte unuiĝis ĉi tie arkitekturo kun artmetio, pentrado kaj plastiko.

Inaŭguro solena eblis post nur 16 monatoj en la 1.10.1908 per la prezentado de la lessing-a dramo Minna von Barnhelm. La lokuloj ege ŝatis operetojn dume dramteatraĵoj malpli entuziasme bonvenigitis. Pro manko de propra operensemblo la unua intendanto Max Berg-Ehlert^[2] elpensis Monatsoper: je la sezonofino oni enscenigis dum tuta monato nur operojn kun gastludantoj el aliaj urboj. Nur ekde 1912 la nova direktoro Otto Maurenbrecher instaligis proprajn orkestron kaj operensemblon.

En 1945 urbanoj malhelpis la eksplodigon de la operejo kiu dummilite servis ankaŭ kiel municia stokejo. Restaŭradoj en al 1980-aj jaroj forigis ĉiujn damaĝojn kaj novaj aferoj en plena harmonio kun la historia arkitekturo enmetitis. Remalfermiĝo venis en 1986.

En 1992 la teatrejon ekposedantis la federacia lando Brandenburgio. Inter 1993 kaj 2003 intendantis Christoph Schroth antaŭ Martin Schüler. Diversloke (i.a. ĉe Kammerbühne) ofertitis bunta gamo da teatraĵoj kaj koncertoj. Tiam multa renomo eĉ eksterregione gajneblis. Post kvereloj inter Schüler kaj muzikdirektoro Evan Christ elektitis estrecen provizore en julio 2018 René Serge Mund. En aŭgusto 2020 startis la erao de Stephan Märki.^[3] Pro artista novorientiĝo iĝis nova dramdirektorino Ruth Heynen^[4] kies deĵoro finiĝis post nur unu jaro.^[5] Ekde la sezono 2022/23 posteulas trio kun Franziska Benack, Armin Petras kaj Philipp Rosendahl.^[5]

Premioj[redakti | redakti fonton]

La Max-Grünebaum-fondaĵo^[6] alĵuĝas ĉiujare premiojn, jene en/al:

1997: Oliver Breite, Gesine Forberger, Theaterliga Gymnasium Cottbus
1998: Nils Brück, Gundula Martin
1999: Sigrun Fischer, John Pierce
2000: Dirk Glodde, Hardy Brachmann, Gabriela Schulz
2001: Susann Thiede, Julia Bauer, Marlies Kross
2002: Kai Börner, Jens Klaus Wilde
2003: Thomas Harms, Carola Fischer
2004: Stephanie Schönfeld, Tilmann Rönnebeck, Frank Bernard
2005: Paul Grill, Wolfram Korr
2006: Cornelia Zink, Hauke Tesch
2007: Anna Sommerfeld, Heiko Walter
2008: Gunnar Golkowski, Weinina Weilijiang, Birgit Mache
2009: Oliver Seidel, Matthias Bleidorn, Annalisa Canton
2010: Johanna Emil Fülle, Amadeus Gollner, Hans Petith
2011: Christian Schreier, Marlene Lichtenberg, Marc Niemann
2012: Laura Maria Hänsel, Philharmonisches Orchester des Staatstheaters Cottbus, Ulf Kupke
2013: Debra Stanley, Denise Ruddock, Elena Soltan
2014: Stefan Kulhawec, Bo-Kyoung Kim
2015: Ariadne Pabst, Johannes Kienast, Andrea Braun
2016: Greta Dato, Ingo Witzke, Claudia Düsing
2017: Henning Strübbe, Andreas Jäpel, Sebastian Thoss