Angula arko

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Skemo de angula arko.
Abatejo de Val des Nymphes, nome mitrarko ornama formita de rektaj modluroj surmetitaj al tradicia arko, kiu estas kiu plenumas la veran strukturan funkcion.

Angula arko[1]rekta arko, ankaŭ mitra arko, mitrarkofrontona arko, estas arko formita de du segmentoj rektaj klinitaj disponitaj laŭ angulo kiu solvas aperturon.

La angula arko estis uzita ekde la antikveco. Troviĝas ekzemploj en la romia arkitekturo, en Konstantinopolo, Ancona... Kaj en la kristana arkitekturo, ĝi aperase en la arkitekturoj de visigotoj, merovinga, karolida, otona, saksa, romanika, gotika (kie ĝi ĝuis grandan etendon pere de la arkitekturo el briko de la regiono de Tuluzo), nov-romanika, nov-gotika kaj Art Deco.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 20.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Bruno Foucart, Françoise Hamon, L'architecture religieuse au XIX siècle, PUPS, 2006
  • Pierre Moulier, La basilique Notre-Dame des Miracles de Mauriac, Créer, 2006