Banlago de Bodajk
| Banlago de Bodajk | |
| banlago | |
.jpg) Banlago de Bodajk
| |
| Ŝtato |  Hungario
|
|---|---|
| Regiono | Meza Transdanubio |
| Distrikto | Distrikto Mór |
| Municipo | Bodajk |
| Supermara alteco | 155 m super la marnivelo m s. m. |
| Profundo | 2 (19-a jarcento) m |
| Areo | 0,2225 km² (22,25 ha) |
| Horzono | MET (UTC+1) |
| - somera tempo | MET (UTC+2) |
 Situo enkadre de Hungario
| |
 Vikimedia Komunejo: Bodajki-tó
| |
| |
La banlago de Bodajk estas natura lago, sed baldaŭ konstruita. La akvo venas el kuracfontoj.
Historio[redakti | redakti fonton]
Apud Bodajk la fontoj estas restaĵoj de la iama vulkanismo. Laŭ la kronikoj eĉ Stefano la 1-a (Hungario) banis en unu el la fontoj. En 1765 oni faris oficialan analizon pri la kuracakvo. Laŭ tio ĝi estis riĉa ja sapoj, krome havas magnezion, feron, karbonan acidon, plurajn salojn. La virinoj longe lavis vestojn en la akvo. En dua duono de la 18-a jarcento oni komencis konstrui kavaĵon kun domoj kaj kabinoj por la banantoj, sed pli frue ekde la 14-a jarcento akvomuelejo profitis la elfluantan akvon. En la sekva jarcento oni varmigis la akvon, ĉar la kuracakvo nur tiam efikis, tiutempe oni vendis la kuracakvon.
Dum la 2-a mondmilito la konstruaĵoj malboniĝis, eĉ la muelejo kadukiĝis. Tiutempe la karbominado evoluis en la proksimeco, tial la akvo malaperis, la banloko sovaĝiĝis. En 1992 oni boris puton 170 metrojn profundan kaj elŝprucis la perdita kuracakvo. Oni renovigis la kavaĵon kun betona profundo. Somere oni boatadis, malofte oni banadis, dum frostoj oni forigis la akvon lasante nur kelkajn centimetrojn. Tiam oni glitkuris. Post fino de la socialismo ĉesis la karbominado, la origina akvo revenis, tial oni forigis la betonan profundon. Spite tion la origina bankulturo ne revenis.
Fontoj[redakti | redakti fonton]
