Benny Harris
| Benny Harris | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 23-an de aprilo 1919 en Nov-Jorko |
| Morto | 11-an de majo 1975 (56-jaraĝa) en San-Francisko |
| Ŝtataneco | Usono 
|
| Okupo | |
| Okupo | ĵazmuzikisto komponisto
|
„Little“ Benny HARRIS (* 23-an de aprilo 1919 en Novjorko; † 11-an de majo 1975 en San Francisko) estis trumpetisto de moderna ĵazo. Li validas kiel grava flankfiguro de bibopo.
En la jaro 1939 Harris komence muzikis kun Tiny Bradshaw, en 1941 kaj 1943 poste en la orkestro de Earl Hines. Li estis gravulo en la ĵazklubejoj de la 52-a Strato en Novjorko de la fruaj 1940-aj jaroj kaj partoprenis multajn spontankoncertojn (ekz. en Minton's Playhouse), kie li ludis kun Benny Carter, John Kirby, Coleman Hawkins, Don Byas kaj Thelonious Monk. Ekde 1944 ĝis 1945 Benny Harris estis membro de la Bando Boyd Raeburn. Kiel komponisto de Ornithology, Crazeology, Reets and I (ofte ludata de Bud Powell) kaj Wahoo, kiu baziĝas sur la peco Perdido, Harris ne plu ludis multe ekde la 1940-aj jaroj. Tiutempe li partoprenis surdiskigojn de Don Byas, Clyde Hart kaj Charlie Parker. En 1949 li pretertempe ludis en la bandego de Dizzy Gillespie kaj en 1952 li koncertis kun Charlie Parker. Poste li transloĝiĝis al Kalifornio kaj ne plu aktivis muzikiste.
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Carlo Bohländer: Reclams Jazzführer. 1989