Cartier
| Cartier | ||
|---|---|---|
| ||
| ||
| negoco • entrepreno • jewellery shop chain vd | ||
| Dum | 1847 - nekonata/nuntempe | |
| Jura formo | société par actions simplifiée | |
| Fondintoj | Louis-François Cartier vd | |
| Sidejo | Parizo | |
| Lando | Francio | |
| TTT | Oficiala retejo | |
.jpg)
Cartier SA estas franca juvelaĵa kaj brakhorloĝa produktanta firmao, kiu estas filio de la svisa firmao Richemont (france Compagnie Financière Richemont SA). La firmao portas la nomon de la Cartier- oraĵistfamilio kies kontrolo de la firmao finiĝis en 1964 kaj estis konata pro siaj juvelaĵdezajnoj.
La Cartier-familio havas longan kaj eminentan historion de kreado de juvelaĵoj por reĝeco kaj famuloj. Tiuj proksimaj kravatoj kun reĝeco igis princon Albert Edward nomi Cartier: "Juvelisto al reĝoj, reĝo de oraĵistoj" (france Joaillier des Rois, Roi des Joaillier). Cartier ricevis mendon de 27 tiaroj por la kronadceremonio de la brita reĝo Eduardo la 7-a kaj en 1904 la Cartier firmao iĝis oficiala provizanto de la brita reĝa domo. Cartier baldaŭ estis anoncita kiel oficiala provizanto al aliaj reĝaj domoj, inkluzive de tiuj de la reĝoj de Hispanio, la reĝoj de Portugalio, la Romanov-dinastio de Rusio, la reĝoj de Tajlando, la reĝoj de Grekio, la reĝoj de Serbio, la reĝoj de Belgio, la reĝoj de Rumanio, la reĝoj de Egiptio kaj la reĝo de Albanio, same kiel Dinastio de Orléans kaj la Princlando de Monako.
Historio[redakti | redakti fonton]
Cartier estis fondita en Parizo en 1847 post kiam Louis-Fansois Cartier komencis administri la oraĵistlaborrenkontiĝon en kiu li specialiĝis. En 1874, lia filo Alfred Cartier transprenis la administradon de la firmao kaj post li la tri filoj de Alfred komencis administri la firmaon: Ludoviko, Pierre kaj Jacques. Tiuj knaboj respondecas pri la florado de la firmao kaj akirado de ĝia pozicio kiel eminentaj oraĵistoj en la mondo.
En 1904, la brazila piloto Alberto Santos-Dumont plendis al sia amiko Louis Cartier pri la nefidindeco kaj efikeco de poŝhorloĝoj dum flugado. Cartier provis renkonti la defion kaj evoluigis platan brakhorloĝon kun kvadrata horciferdisko. Ĉi tiu horloĝo estis ŝatita de Santos-Dumont kaj eĉ de multaj aliaj klientoj de la kompanio. La modelo portas la nomon de la piloto "Santos" ĝis hodiaŭ. Ĝi estis la unua brakhorloĝo por viroj (Patek Philippe kreis la unuan brakhorloĝon, ĝi estis ununura horloĝo farita speciale por virino).
Ludoviko restis en pagendaĵo de la branĉo de la firmao en Parizo kaj estis translokigita en 1899 al Rue de la Paix, unu el la plej prestiĝaj stratoj en la grandurbo ĝis hodiaŭ. Ludoviko respondecis pri la dezajno de kelkaj el la famaj juvelaĵoj de la firmao. En 1907, la firmao Cartier subskribis interkonsenton kun Edmond Jaeger, kiu jesis provizi la firmaon per la horloĝmekanismoj. En ĉi tiu etapo la firmao jam malfermis filiojn en Londono, Novjorko kaj Sankt-Peterburgo kaj iĝis unu el la plej sukcesaj horloĝfirmaoj en la mondo. En 1912, la firmao prezentis la Baignoire kaj Tortue-horloĝmodelojn kiuj daŭre estas en produktado hodiaŭ. En 1917, ĝi prezentis la Tank-modelon inspiritan de la nova militarmilo en la Unua Mondmilito: la tanko. Eĉ ĉi tiu modelo daŭre estas produktita en malsamaj versioj ĝis hodiaŭ.
En la fruaj 1920-aj jaroj, la Cartier-firmao establis komunan firmaon kun la svisa horloĝisto Edward Jaeger (de la Jaeger-LeCoultre firmao) por produkti horloĝmekanismojn ekskluzive por Cartier: eŭropa horloĝo & horloĝfirmao. Malgraŭ tio, Cartier daŭre aĉetis mekanismojn de aliaj bonkonataj horloĝistoj.
Jacques Cartier administris la branĉon de la firmao en Londono kaj movis ĝin al ĝia nuna hejmo sur Bond Street, la elstara butikstrato en Londono. En 1909 Pierre Cartier malfermis la filion de la firmao en New York kaj en 1917 ĝi moviĝis al Kvina Avenuo, al granda kaj luksa konstruaĵo kiun li aĉetis por 100 USD en kontantmono kaj duoblan ŝnuron de naturaj perloj kies valoro tiutempe estis taksita je 1 miliono USD [1].
En la mezo de la 20-a jarcento, la kvara generacio de la Cartier-familio daŭre administris la firmaon. Post la morto de Pierre Cartier en 1964, Jean-Jacques Cartier (filo de Jacques), Claude Cartier (filo de Ludoviko) kaj Marion Claudel (filino de Pierre), kiuj estris la filiojn de la firmao en Londono, Novjorko kaj Parizo, decidis vendi la kompanion
En 1972, la branĉo de la firmao en Parizo estis aĉetita fare de grupo de investantoj gviditaj fare de Joseph Kenoy. En 1974 kaj 1976 la branĉoj de la firmao en Londono kaj New York estis aĉetitaj kaj kunfanditaj en 1979 en unu firmaon "Cartier Monde".
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Dunlap, David W., "Commercial Real Estate; Cartier Spruces Up to Show Off Its Jewels in Style", 2000-04-26. (en-US)
Por plia legado[redakti | redakti fonton]
- "At 100, the Cartier Tank Transcends Time", The New York Times, 2017-09-19.
- Francesca Cartier Brickell. (2019) The Cartiers: The Untold Story of the Family Behind the Jewelry Empire. Ballantine Books. ISBN 978-0525621614.