Christian Wilhelm Oemler
| Christian Wilhelm Oemler | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1728 | |
| Morto | 1-an de januaro 1802 (74-jaraĝa) | |
| Profesio | ||
| Alia nomo | Andreas Ferkel vd | |
| Okupo | teologo • Superintendanto • pastoro • aŭtoro vd | |
Christian Wilhelm OEMLER (naskiĝinta la 20-an de septembro 1728 en Denstedt, mortinta la 2-an de junio 1802 en Jena) estis germana teologo, verkisto kaj saksia-vajmara eklezioficisto.
Vivo kaj agadoj[redakti | redakti fonton]
Inter 1747 kaj 1752 li studis teologion en Jena post frekvento de la Vilhelmo-Ernesto-gimnazio en Vajmaro. Unue li ĉefministris en Gera. En 1755 li iĝis paroĥestro en Denstedt apud Vajmaro posteulante la patron. En 1764 Oemler estis supera pastoro kaj adjunkto en Neumark apud Vajmaro, en 1766 ĉefdiakono en Jena kaj finfine en 1776 supera pastoro kaj superintendanto en Jena.
Krome li plenumis la funkcion de konsistoria konsilisto. Li fondis en 1768 lernejon por malriĉaj lernantoj (Freischule): ĝenerale li tre engaĝiĝis pri junuloj. Li klopodis plialtniveligi la instruadon en sia diocezo. Liaj skribaĵoj montras ke li ankaŭ zorgis pri animzorgado de krimuloj. Certas ke liaj verkoj tre influis Johann Gottfried Herder einigen Einfluss.[1]
De Oemler ankaŭ faritis portreto.[2]
Honoroj[redakti | redakti fonton]
- En Jena ekzistis minimume ĝis 1990 ĉe la domo Hinter der Kirche 5 memortabulo por li. La domo intertempe malkonstruitis.[3]
Verkoj (elekto)[redakti | redakti fonton]
- Moralische Gedanken, 1754–1758.
- Sollte Gott die Welt regieren?, 1757.
- Der Christ in seiner Hoheit, 1759/60.
- Die Stärke der christlichen Religion im Tode ihrer Verehrer, 1766.
- Der Christ ein Nachfolger Jesu, 1767.
- Das Schöne für uns im Leiden Jesu, 1767.
- Religion Jesu für Kinder und Unwissende, 1767.
- Der wahre Christ in seinen Empfindungen in der Stille, 1767.
- Der wahre Christ an der Gnadentafel, 1768.
- Der Prediger an dem Krankenbette seiner Zuhörer, 5 Bde., 1770–83.
- Der Prediger bei den Betrübten und Angefochtenen in seiner Gemeinde, 1771.
- Der Prediger im Beichtstuhle, 1772.
- Der Prediger im Strafamte, 1773.
- Der Prediger bei Delinquenten und Missethätern, 1775.
- Der Prediger bei Denen, die zur Ablegung eines Eides vor Gericht sollen zubereitet werden, 1778.
- Der Prediger gegen seinen Kirchenpatron, 1779.
- Repertorium über Pastoraltheologie und Casuistik, 1786–1789.
- Beiträge zur Pastoraltheologie und Casuistik, 1783.
- Letzte Beiträge zur Pastoraltheologie und Casuistik, 1800.
- Beispiele der Pastoralklugheit für angehende Landgeistliche, 1784;
- Freundschaftliche und brüderliche Winke für Stadt- und Landprediger, 1790.
- Gedanken über die Nutzbarkeit des Predigtamtes auf dem Lande, 1775–1780.
- Die heimlichen Gemächer. Ein (ziemlich harmloses) Lobgedicht (unter Ps. Andreas Ferkel), 1805.
- Erinnerungen aus einer, in die Unterwelt nolens volens gemachten, Reise, Stendal 1806.
- Kune kun Johann Gottlieb Gottschalg: Erklärung der Haustafel in einigen Gesprächen und Unterredungen Mit einer Vorrede über die Vorsichtigkeit und Klugheit, die Haustafel nach den Bedürfnissen unserer Zeit zu erklären, Severin, Weißenfels-Leipzig 1790.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Art. "Oemler, Christian Wilhelm" de Gustav Frank ĉe: Allgemeine Deutsche Biographie, Band 24 (1887), p. 349–351, (tie ĉi interrete)