Duobla antaŭdestinismo
Duobla antaŭdestinismo estas la ideo, ke ne nur Dio elektis kelkajn savotojn, sed ankaŭ, ke li kreis kelkajn nesavotojn.[1]
Kelkaj modernaj kalvinistoj respondas al la etika dilemo de la duobla antaŭdestinismo klarigante, ke la aktiva antaŭdestinismo fare de Dio estas nur por la elektitoj. Dio havigas gracon al la elektitoj pro savemo, sed por la nesavotoj Dio retiras la savigan gracon. Kalvinistoj instruas, ke Dio restas ĝuste kreante personojn kiujn li antaŭdestinas al nesavo ĉar kvankam Dio unuflanke laboras en la elekto produktante regeneradon, Dio ne aktive pelas la nesavotojn al la peko.[2] La duobla antaŭdestinismo ne estas la rigardo de ajna el la reformaciitaj eklezioj, kiuj parolas pri Dio preteraprobanta pli ol aktive malaprobanta la nesavotojn.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Bayer, Oswald (2008). Martin Luther's Theology: A Contemporary Interpretation. Wm. B. Eerdmans Publishing. p. 209. ISBN 9780802827999.
- ↑ Phillips, Richard. What Are Election and Predestination?. Phillipsburg, NJ: P & R Pub.