Emil Hermann

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Emil Hermann
Persona informo
Naskiĝo 15-an de decembro 1879 (1879-12-15)
en Budapeŝto
Morto 25-an de marto 1953 (1953-03-25) (73-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Juda tombejo sur Kozma strato
Lingvoj hungara
Ŝtataneco Hungario
Alma mater Universitato Eötvös Loránd
Okupo
Okupo urologo • kuracisto
vdr

Emil Hermann, laŭ la hungarlingve kutima nomordo Hermann Emil estis hungara haŭtkuracisto, urologo.

Emil Hermann[1][2] naskiĝis la  15-an de decembro 1879(nun 1879-12-15) en Budapeŝto, li mortis la 25-an de marto 1953 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Emil Hermann devenis el juda familio. Li maturiĝis en gimnazio en sia naskiĝurbo en 1897, poste li akiris medicinan diplomon en Scienca Universitato de Budapeŝto en 1902. Pli poste li akiris licencon pri urologio kaj li malfermis privatan kuracejon. Inter 1910-1914 li laboris en ŝtata kuracejo, poste li batalis dum la 1-a mondmilito. Post 8 monatoj li estis grave vundita, tial li ne plene resaniĝis ĝis sia morto. Li iĝis armea kuracisto, post la milito ĉefkuracisto kaj klinikestro. Li edziĝis en 1906 kaj filino naskiĝis post jardeko.

Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]

  • A mydriaticumok élettani hatása (1902)

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]