Ferenc Baráth (instruisto)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ferenc Baráth (instruisto)
Ferenc Baráth
Ferenc Baráth
Persona informo
Naskiĝo 3-an de novembro 1844 (1844-11-03)
en Kunszentmiklós
Morto 5-an de septembro 1904 (1904-09-05) (59-jaraĝa)
en Budapeŝto
Lingvoj hungara
Ŝtataneco Hungario
Okupo
Okupo literaturhistoriisto • verkistoinstruisto
vdr

Ferenc Baráth [barAt], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Baráth Ferenc estis hungara instruisto.

Ferenc Baráth[1] naskiĝis la 3-an de novembro 1844 en Kunszentmiklós, li mortis la 5-an de septembro 1904 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Ferenc Baráth maturiĝis en gimnazio en Nagykőrös, poste li studis teologion en Debrecen kaj Pest (urbo). En la lernojaro 1865 li estis edukisto ĉe familio, en la sekva jaro li plulernis en Jena, inter 1867-1869 en Edinburgo. Inter 1869-1900 li instruis en kalvinana gimnazio en Pest, respektive Budapeŝto, poste li pensiuliĝis. Intertempe li redaktis revuon inter 1882-1884.

Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]

  • Spinoza Benedek élete és jelleme (1867)
  • Aesthetika (1872)
  • Magyar tan- és olvasó-könyv, a középiskolák III. oszt. számára (lernolibro, 1872, 1878, 1886)
  • A reformáció befolyása a skót jellemre (tradukaĵo, 1893)
  • A skót társadalomról (1897)

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]