Francesco Hayez
| Francesco Hayez | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 10-an de februaro 1791 en Venecio |
| Morto | 12-an de februaro 1882 (91-jara) en Milano |
| Tombo | Cimitero Monumentale di Milano |
| Lingvoj | itala lingvo |
| Ŝtataneco | Itala reĝlando • Aŭstra imperio |
| Alma mater | Accademia di Belle Arti di Venezia • Akademio de Sankta Luko |
| Profesio | |
| Profesio | pentristo |
| Verkoj | La kiso Triumphant Athlete Bad der Nymphen The destruction of the temple of Jerusalem Christ and the woman taken in adultery |
.jpg)
Francesco HAYEZ [ˈaːjets]; 10a de februaro 1791 – 21a de decembro 1881) estis itala pentristo, ĉefa artisto de Romantismo meze de la 19a jarcento en Milano, fama pro siaj grandaj historiaj pentraĵoj, politikaj alegorioj kaj escepte fajnaj portretoj.
Li devenis el ne riĉa familio en Venecio, kie li edukiĝis, poste en Romo, Napolo kaj fine en Milano, kie li ĉeestis la salono de Clara Maffei (kies portreton Hayez pentris por ŝia edzino). Li estis ankoraŭ en Milano en 1850 kiam li estis nomumita kiel direktoro de la Pinakoteko de Brera tie.
Lia verkaro gamas el historia ĝenro al Novklasikismo. Alia preferata temaro estas duonnudaj virinoj (odaliskoj).
Inter liaj verkoj, lia pentraĵo La Kiso estis konsiderata inter liaj plej bonkvalitaj verkoj laŭ liaj samtempuloj, kaj ekde tiam eĉ ĝi akiris pli da aprezo. La anonima, nepoza gesto de la paro ne postulas ajnan konon pri mito aŭ literaturo por esti interpretata, kaj montras modernan konsideron.[1]
Bildaro[redakti | redakti fonton]
Destruo de la Templo de Jerusalemo (1867)
Krucmilitistoj ĉe Jerusalemo (1836–50)
Rifuĝintoj el Parga (1831)
Sceno el la teatraĵo de Byron The Two Foscari
Siciliaj Vesperoj sceno 1 (1821–22)
Siciliaj Vesperoj scene 3 (1821–22)
Renkonto de Esau kaj Jakobo
Nova favorulino en la haremo
Portreto, Ballerina Carlotta Chabert as Venus (1830)
Ruth (1835)
Odalisko (1867)
Susanna en sia Bano (1859)
Nuda banintino
Odalisko kun libro (1866)
La Meditado (1851)
Ciociara (kamparanino)
Ŝimŝono kaj la leono (1842)
Portreto, Matilde Juva-Branca (1851)
Portreto, Princino Sant' Antimo (1840-1844)
Portreto, Antonietta Tarsis Basilico (1851)
Portreto, Felicina Caglio Perego di Cremnago (1842)
Portreto, Antonietta Vitali Sola.(1823)
Portreto, Antonio Rosmini (1835)
Portreto, Camillo Benso di Cavour (1864)
Portreto, Massimo d' Azeglio (1860)
Portreto, Alessandro Manzoni (1841)
Portreto, Grafo Ninni (1823)
Levita Efraim (1842-1844)
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Alfredo Melani (1905). "Tranquillo Cremona - Painter," Studio International, Vol. 33, pp. 43-45.
