Fremdvortoj en Esperanto

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ĉi tiu artikolo estas verkita en Esperanto-Vikipedio kiel la unua el ĉiuj lingvoj en la tuta Vikipedia projekto.
Fremdvortoj
en Esperanto
Fremdvortoj en Esperanto
Fremdvortoj
en Esperanto
Aŭtoro Paul Neergaard
Eldonjaro 1932
Urbo Parizo
Eldoninto SAT
Paĝoj 64
vdr

Fremdvortoj en Esperanto [1] estas libro de Paul Neergaard, unuafoje eldonita en 1932, kun 60 paĝoj. Kvankam la lingvo multe evoluis de tiu tempo, la libro estas ofte konsultata eĉ nuntempe.

La titoloj de la ĉapitroj estas : la naturo kaj la fonto de la fremdvortoj, starigo de principoj aplikeblaj je elekto de Esperantaj formoj de fremdvortoj, ktp. Ĝi estis siatempe rekomendata de ISAE.

Recenzoj[redakti | redakti fonton]

Citaĵo
 Interesa studo pri la 15-a regulo de la Fundamento. La aŭtoro esploras la fremdvortojn laŭ kelkaj principoj de oportuno, internacieco, koncizo, analogo, bonsoneco.
Lingvo, koncizo, preso, papero estas senriproĉaj. 
— 1933, Historio de Esperanto II, paĝo 806

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]