Goldenes Dachl
| Goldenes Dachl | |||
|---|---|---|---|
| Goldenes Dachl | |||
.jpg) | |||
| konstruaĵo muzeo Ansitz (en)  Orielo 
| |||
| Bazaj datoj | |||
| Konstrustilo | Gotika arkitekturo vd | ||
| Malfermo | 1500 | ||
| Lando | Aŭstrio vd
| ||
| Situo | Innsbruck | ||
| Adreso | Herzog-Friedrich-Straße 15 | ||
| Situo | |||
| Geografia situo | 47° 16′ 7″ N, 11° 23′ 36″ O (mapo)47.268611.3933Koordinatoj: 47° 16′ 7″ N, 11° 23′ 36″ O (mapo) [+] | ||
| |||
 Goldenes Dachl | |||
La Ora Tegmento (germane Goldenes Dachl) estas grava konstruaĵo situanta en la urbokerno malnova de Innsbruck. Ĝi estas konsiderita la plej fama simbolo de la grandurbo. Kompletigita en 1500, la tegmento estis ornamita kun 2738 flamorizitaj kuprokaheloj por imperiestro Maksimiliano la 1-a por marki lian geedziĝon al Bianca Maria Sforza. La imperiestro kaj lia edzino uzis la altanon por observi festivalojn, turnirojn, kaj aliajn okazaĵojn kiuj okazis en la placo malsupre.
Priskribo
[redakti | redakti fonton]La tuta korbelo estas ornamita en skulptitaj reliefoj kaj murpentraĵoj. La unuaetaĝa balustrado estas ornamita per ok skulptitaj blazonoj, el kiuj ses alfrontas la placon kaj per du laŭflankaj paneloj, reprezentante la teritoriojn de Maksimiliano. Super la blazonoj estas freskoj de Jörg Kölderer, pentritaj en 1500, montrante du kavalirojn portante heraldikajn flagojn reprezentantajn la Sanktan Romian Imperion kaj Tirolon.
La duaetaĝa balustrado estas ornamita en ok skulptitaj reliefoj, ses alfrontante la kvadraton kaj du laŭflankantajn panelojn, prezentante diversajn bildojn asociitajn kun la vivo de Maksimiliano. La du centraj reliefoj montras Maksimilianon. Tiu maldekstre montras la imperiestron kun lia dua edzino Bianca Maria Sforza tenanta pomon dume lia treege amita unua edzino Mario de Burgonjo dekstraflanke. La alia centra reliefo montras la imperiestron kun sia bufono kaj sia kanceliero. La laŭflankaj reliefoj montras maŭrajn dancistojn okupiĝantajn pri "akrobata kaj groteska dancado" - ofta formo de popolplezuro de tiu tempo. La dancado montrita en tiuj eksteraj reliefoj estas de andaluza origino.
La freskoj kiuj ornamas la internon de la verando ankaŭ estis pentritaj fare de Jörg Kölderer kaj montras scenojn de la aristokrata vivo de tiu tempo. Ĉiuj ornamadoj estas detalege efektivigitaj kopioj. La originaj krizhelpoj estas sur permanenta ekrano en la muzeo Ferdinandeum en Insbruko.
Historio
[redakti | redakti fonton]La konstruaĵo kiu portas la Oran Tegmenton estis konstruita fare de arkiduko Frederiko la 4-a en la frua 15-a jarcento kiel loĝejo de la tirolaj regantoj. Imperiestro Maksimiliano la 1-a komisiis la verandon en 1493 de Nikolaus Turing la pli aĝa, kortega konstruisto, okaze de la edzinigo de Bianca Maria Sforza. Turing dizajnis kaj konstruis la "oran" tegmenton kun ĝiaj kuprokaheloj. Ĝi estis dizajnita por funkcii kiel reĝloĝio kie la imperiestro kaj lia imperia akompanantaro povis troni kaj ĝui festivalojn, turnirojn, kaj aliajn okazaĵojn kiuj okazis en la placo malsupre. Ne dezirante fremdigi la aliancanojn akiritajn per lia unua geedziĝo, al Mario de Burgonjo, Maksimiliano farigis bildon de li mem inter la du virinoj pentritaj sur lia altano.
Nova funkcio ekde 2003
[redakti | redakti fonton]Ekde januaro 2003, Goldenes Dachl gastigis la oficejon de la Internacia Alpa Konvencio. Ĝi estas koalicio de ok alpaj landoj unuigitaj per komuna engaĝiĝo al daŭripovo en la eŭropa Alpoj. Muzeeto (Maximilianeum, ekde 1996: videblas dokumento kun la originala subskribo imperiestra, portreto farita de Bernhard Strigel el 1507/08, kiraso kaj gisfera fornoslabo kun ĉassceno) ankaŭ estas enhavita en la konstruaĵo same kiel la Urba arkivo.
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Herwig Brätz, Johanna Felmayer: Neues zum Goldenen Dachl. Innsbruck und seine verlorene Geschichte. Vorwort von Walter Klier, Monsenstein und Vannerdat, Münster 2006, 150 S., ISBN 978-3-86582-344-1.
- Johanna Felmayer: Das Goldene Dachl in Innsbruck. Maximilians Traum vom Goldenen Zeitalter, Edition Tirol, Reith i.A. 1996, 160 bildoj ISBN 3-85361-010-2 (Enhavotabelo).