Gunnar Björnstrand
| Gunnar Björnstrand | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 13-an de novembro 1909 en Stokholmo |
| Morto | 26-an de majo 1986 (76-jaraĝa) en Stokholmo |
| Tombo | Catholic cemetery, Northern cemetery (en)  , Gravnummer: KATK IV 170 Del: IV 59° 21′ 24″ Nordo 18° 01′ 39″ Oriento / 59.356628 °N, 18.027473 °O (mapo) 
|
| Lingvoj | sveda |
| Ŝtataneco | Svedio
|
| Familio | |
| Edz(in)o | Lillie Björnstrand (en) (1935–1986)
|
| Infanoj | Gabrielle Björnstrand (en) , Veronica Björnstrand (en)
|
| Okupo | |
| Okupo | aktoro filmaktoro
|
Knut Gunnar BJÖRNSTRAND, denaske JOHANSON (13-a de Novembro 1909 – 26-a de Majo 1986) estis sveda aktoro konata pro sia ofta laboro kun la verkisto kaj reĝisoro Ingmar Bergman.
Björnstrand naskiĝis kiel Knut Gunnar Johanson en Stokholmo kiel filo de la geaktoroj Oscar Johanson kaj Ella Mauléon. Post sia edukado ĉe la aktorlernejo de la Reĝa Drama Teatro, li faris kelkajn aperojn en teatro, kino kaj radio. La unua kunlaboraĵo de Björnstrand kun Ingmar Bergman estis la ludado de 1941 de la teatraĵo de August Strindberg nome Spöksonaten (Fantomsonato). Lia unua ĉefa kinrolo estis en Natt i hamn de Hampe Faustman en 1943. Post subskribi kontrakton kun Svensk Filmindustri, li ricevis proponojn ĉefe kiel partoj en komedioj, kiel Sommarnattens leende de Bergman (Ridetoj de somernokto, 1955). En 1957, tamen, li aperis en du dramaj roloj por Bergman, nome en La sepa sigelo kaj en Naturaj fragoj. Li regule stelulis en aliaj filmoj de Bergman ĝis 1968, kiam lia laboro por la reĝisoro iĝis malofta. Li ankaŭ ludis ĉefajn rolojn ĉe la Stockholm Stadsteater kaj en privataj teatroj. En postaj jaroj, pro sekvoj de apopleksio, Björnstrand evitis long-daŭrajn kontraktojn, kaj centriĝis al teatro kaj televido. Lia lasta filmo estis Fanny kaj Alexander de Bergman (1982): ĉar li ekperdis memoron ekde tiam, la aktorado estis malfacila. Björnstrand mortis en Stokholmo en 1986.