Gyula Barthos
| Gyula Barthos | |
|---|---|
 Busto de Gyula Barthos | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 30-an de junio 1883 en Nagykanizsa |
| Morto | 27-an de februaro 1971 (87-jaraĝa) en Nagykanizsa |
| Lingvoj | hungara |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Alma mater | Akademio de Selmec |
| Okupo | |
| Okupo | inĝeniero • ornitologo |
Gyula Barthos [djula bartoŝ], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Barthos Gyula estis hungara inĝeniero pri arbaroj, ornitologo. Lia familia nomvarianto estis Bartos.
Gyula Barthos[1][2] naskiĝis la 30-an de junio 1883 en Nagykanizsa, li mortis la 27-an de februaro 1971 en Nagykanizsa.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Gyula Barthos maturiĝis en gimnazio en sia naskiĝurbo en 1901, poste li akiris arbarkulturan diplomon en Hungara Reĝa Minada kaj Arbarkultura Altlernejo en 1905. Post la diplomo li laboris en Malomvíz ĝis fino de la hungara dominado, poste en sia naskiĝurbo. Intertempe en 1941 li faris onitologiajn esplorojn en la nordaj landoj. Li pensiuliĝis en 1948. Li okupiĝis pri gardado de arbaroj en altaj montaroj, kreado de verdaj koridoroj (arbarstrioj) kaj Eta Balatono, samtempe li faris ornitologiajn esplorojn.
Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]
- A saskeselyű pusztulása a Retyezát hegységben. (1908)
- A barázdabillegető teljes albinója. (1917)
- Ugartyúkok állandó átvonulása. (1928)
- A vörösfenyő természetes felhúzódása Zalában. (1948)
- Adatok Dél-Erdély madárvilágához. (1957)
- Tőkésréce különös fészkelőhelyei. (1967)
- Elhagyott Ádámok – kívül a Paradicsomon. Korabeli vázlatok a kárpáti erdőkben dolgozók küzdelmes életéről. B. Gy. naplójegyzetei. 1907–1919. (notlibro, 2000)
Memorigiloj[redakti | redakti fonton]
- busto en Nagykanizsa (2007)
