Imre Stefániai
| Imre Stefániai | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Stiepany Imre |
| Aliaj nomoj | Imre Stefániai |
| Naskiĝo | 13-an de decembro 1885 en Budapeŝto |
| Morto | 4-an de julio 1959 (73-jaraĝa) en Santiago de Ĉilio |
| Lingvoj | hungara |
| Ŝtataneco | Ĉilio • Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | pianisto • pianisto • komponisto |
Imre Stefániai [ŝtefAniai], laŭ hungarlingve kutima nomordo Stefániai Imre estis hungara pianisto, komponisto, altlerneja instruisto.
Imre Stefániai [1] naskiĝis la 13-an de decembro 1885 en Budapeŝto, li mortis la 4-an de julio 1959 en Santiago de Chile.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Imre Stefániai estis disĉiplo de István Tomka en sia naskiĝurbo, de Ferruccio Busoni en Berlino, fine de Ernő Dohnányi. En aĝo 17 li gajnis premion Mendelssohn, poste li donis koncertojn en Eŭropo kaj Ameriko. En 1914 li iĝis kortega pianisto en Hispanio. Inter 1926 kaj 1936 li instruis en la Muzikarta Altlernejo Ferenc Liszt, samtempe li estis muzika konsilisto de Hungara Radio kaj direktoro de Societo Ferenc Liszt. Ekde 1929 li ankaŭ redaktis muzikan revuon. En 1947 li estis nomumita katedrestro de katolika universitato en Ĉilio.
Elektitaj komponaĵoj[redakti | redakti fonton]
- Elgaszimfónia
- Preludiumok (1934)
- Magyar képek (1935)
- Magyar pusztai jelenetek (1956, premiita)