Saltu al enhavo

J. B. Priestley

El Vikipedio, la libera enciklopedio
J. B. Priestley
Persona informo
John Boynton Priestley
Naskiĝo 13-an de septembro 1894 (1894-09-13)
en Bradford
Morto 14-an de aŭgusto 1984 (1984-08-14) (89-jaraĝa)
en Stratford-upon-Avon
Lingvoj angla vd
Ŝtataneco Unuiĝinta Reĝlando (Britio) Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Halo Triunuo Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Amkunulo Peggy Ashcroft (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Sylvia Priestley Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Alia nomo Peter Goldsmith vd
Okupo romanisto
literaturkritikisto
sciencfikcia verkisto
verkisto de porinfana literaturo
ĵurnalisto
libretisto
verkisto
dramaturgo
poeto Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1924– vd
En TTT Oficiala retejo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

John Boynton "JB" PRIESTLY (naskiĝis la 13-an de septembro 1894 en Bradford en Okcidenta Jorkŝiro - la 14-an de aŭgusto 1984 en Stratford-upon-Avon en Warwickshire ) estis brita socialisto, debatisto, kolumnisto, verkinto, dramisto kaj radiogravulo [1].

Vivo[redakti | redakti fonton]

20-jaraĝa, Priestley membriĝis en la brita armeo por batali en la Unua Mondmilito, sed post esti malbone vundita en batalo en 1916, li okupiĝis pri karieron kiel ĵurnalisto anstataŭe. Por la cetero de lia vivo li devis esti sincera pacifisto, kiu poste influos lian verkadon. Li estis ankaŭ konvinkita socialisto, kio rimarkeblas ankaŭ en liaj tekstoj, ne laste en liaj teatraĵoj.

En la intermilita periodo, li ankaŭ devis fari nomon por si kiel verkisto. En 1929 venis lia literatura sukceso kun la romano The Good Companions (La bonaj kunvojaĝantoj), kiu famigis lin ankaŭ ekster Britio.

Dum la Dua Mondmilito li sukcesis kiel radioparolisto kaj laŭdire havis eĉ 16 milionojn da aŭskultantoj; nur ĉefministro Winston Churchill havis pli. Sed post kelkaj jaroj la elsendoj estis ĉesigitaj ĉar Churchill konsideris Priestley tro maldekstrema kritika de la milito.

En la postmilita periodo, li malkaŝe montris sian subtenon por Sovetunio en la ĉiam pli amara politika lukto inter la orienta kaj okcidenta Blokoj, sed kondamnis kaj la Korea militon kaj la Vjetnaman militon same kiel la kreskantan produktadon de atombomboj. Li interalie kunfondis la Kampanjon por Nuklea Senarmigado (CND) en 1958.

Priestley estis plurfoje ofertita por esti nobeligita, sed malakceptis ĉiun fojon. En pli postaj jaroj, aliflanke, li ricevis la Ordeno de Merito- premion.

Li mortis ĉe sia hejmo en Stratford-upon-Avon en 1984, en aĝo de 89.

Literaturaj verkoj[redakti | redakti fonton]

La literatura verko de Preistley ofte estas karakterizita per liaj radikalaj politikaj opinioj, li ofte mokas la superklasan kaj konservativan pensadon en angla socio. Li estis fascinita de tempo kiel koncepto kaj kiel ĝi influas homojn. Inter aliaj aĵoj, li desegnis grandan inspiron de la tempoteoriulo JW Dunnes kies teorioj estis la fono al la teatraĵo Man and Time (homo kaj tempo). En pluraj aliaj teatraĵoj li poste evoluigis tion, inkluzive de en An inspector Calls. Tiuj ofte estas nomitaj "Priestley's Time Plays".

En totalo, Priestley verkis 121 romanojn kaj proksimume 50 teatraĵojn. En septembro 2008, nova libro de Priestley estis publikigita - kolekto de leteroj kiujn li skribis el la tranĉeoj dum la unua mondmilito.

Verkaro (elektita)[redakti | redakti fonton]

  • 1928 - Benighted
  • 1929 - The good companions
  • 1930 - Angel pavement
  • 1932 - Faraway
  • 1933 - Wonder hero
  • 1942 - Blackout in Gretley
  • 1943 - Daylight on Saturday
  • 1945 - Three men in new suits
  • 1946 - Bright day
  • 1946 - An inspector Calls
  • ? - Ever since paradise
  • ? - Jenny Villiers: a story of the theatre
  • 1954 - The magicians
  • 1960 - Literature and Western man
  • 1961 - Saturn over the water
  • ? - Charles Dickens: a pictorial biography
  • 1962 - The shapes of sleep
  • 1965 - Lost empires
  • ? - Man and time
  • 2008 - The Frontline letters

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. J B Priestley. Arkivita el la originalo je 26 October 2021. Alirita 13 May 2021.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]