Johann Heinrich Franz Straube

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Johann Heinrich Franz Straube
Persona informo
Naskiĝo 30-an de novembro 1772 (1772-11-30)
Morto 30-an de novembro 1847 (1847-11-30) (75-jaraĝa)
Familio
Infano Adolph Straube
vdr

Johann Heinrich Franz STRAUBE (naskiĝinta en 1773, mortinta en 1848) estis germana metalisto kaj latunvarfaranto en Vajmaro.

Ĉerko por grandduko Karlo Aŭgusto, gisite en la Straube-ateliero

Li estis patro de la skulptisto Adolph Straube (1810-1839).[1] Straube la pli maljuna ŝajne famiĝis kiel artmetiisto ĉar oni menciis lin plurfoje ĉe "Journal des Luxus und der Moden".[2] Pri Straube ekzistas en la Urba arkivo de Vajmaro. Temis pri postulo de 1816 kie li petis la cedon de grundo antaŭ Jakobo-pordego al si.[3] Li estis kortega metalisto kaj en 1787 li eĉ gajnis premion. Sekve li temis disĉiplo ĉe Princa libera desegnadlernejo de Vajmaro.[4] Kiel la frato Carl Wilhelm Siegmund Straube (atelierkompaniano) li premiitis en la 28.12.1830 fare de grandduko Karlo Frederiko (Saksio-Vajmaro-Eisenach) per arĝenta meritmedalo.[5] Liaj produktoj estis tiom altvaloraj ke li rajtis fare en gravaj salonegoj de la Urbokastelo vajmara kandelabrojn.[6] Ilia ateliero estis la domo Grimmenstein, Gerbergasse 3 (la nuna adreso Gerberstraße 3). La konstruaĵo ĝis hodiaŭ videblas. Samlaboreje ankaŭ faritis la sarkofago por grandduko Karlo Aŭgusto kiu troviĝas je Princa kripto.

Ĉe Goeto-Ŝilero-Arkivo ekzistas tri kartonoj kun postlasitaĵoj de lia filo Adolph Straube.[7]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. "Straube, Adolph." Gitta Günther, Wolfram Huschke, Walter Steiner (eld.): Weimar. Lexikon zur Stadtgeschichte. Hermann Böhlaus Nachfolger, Weimar 1998, p. 435.
  2. https://zs.thulb.uni-jena.de/receive/jportal_person_00038725
  3. https://www.archive-in-thueringen.de/de/findbuch/view/bestand/6724/systematik/31993/archivgut/650991/searchall/Franz+Heinrich+Straube archive-in-thueringen.de
  4. Hellmut Seemann (eld.): Anna Amalia, Carl August und das Ereignis Weimar. 2007, p. 74 (books.google.de).
  5. Großherzoglich Sachsen-Weimar-Eisenach'sches Regierungs-Blatt auf das Jahr 1830, p. 117-118(books.google.de)
  6. Kp. pri ambaŭ Straube-oj la informojn de Axel Stefek (eld.): Energie in Weimar: Vom Mittelalter bis in die Neuere Zeit (= Energiegeschichte der Stadt Weimar. Band 1). Stadtwerke Weimar Stadtversorgungs-GmbH, Weimar 2016, p. 375-386.
  7. klassik-stiftung.de (PDF).