Klášterský Mlýn
| Klášterský Mlýn | |
| vilaĝo | |
 Domo n-ro 9
| |
| Oficiala nomo: Klášterský Mlýn | |
| Ŝtato |  Ĉeĥio
|
|---|---|
| Regiono | Regiono Plzeň |
| Distrikto | Distrikto Klatovy |
| Administra municipo | Rejštejn |
| Historia regiono | Bohemio |
| Montaro | Šumava cismontaro |
| Domoj | 16 2009 |
| Rivero | Otava |
| Situo | Klášterský Mlýn |
| - alteco | 563 m s. m. |
| - koordinatoj | 49° 08′ 36″ N 13° 30′ 45″ O / 49.14333 °N, 13.51250 °O (mapo) |
| Katastro | 0,84 km² (84 ha) Klášterský Mlýn I kaj Klášterský Mlýn II |
| Loĝantaro | 33 (2021) |
| Denseco | 39,29 loĝ./km² |
| Unua skribmencio | 1654 |
| Horzono | MET (UTC+1) |
| - somera tempo | MET (UTC+2) |
| Poŝtkodo | 341 92; 341 93 |
  Situo enkadre de Ĉeĥio
| |
 Vikimedia Komunejo: Klášterský Mlýn
| |
 Portalo pri Ĉeĥio
| |
Klášterský Mlýn estas vilaĝo en Ĉeĥio, parto de urbo Rejštejn en distrikto Klatovy. Ĝi troviĝas sur la maldekstra bordo de rivero Otava proksimume 1 km norde de Rejštejn. Estas ĉi tie registritaj 16 adresoj. En la jaro 2021 ĉi tie daŭre vivis 33 loĝantoj.
Klášterský Mlýn situas en katastraj teritorioj Klášterský Mlýn I kun areo 0,52 km² kaj Klášterský Mlýn II kun areo 0,32 km².
La vilaĝo situas apud kunfluejo de riveroj Otava kaj Losenice, kiu fluas de Rejštejn.
Historio[redakti | redakti fonton]
La unua skribmencio pri la vilaĝo devenas el la jaro 1654.
Loĝantaro[redakti | redakti fonton]
| Jaro | Loĝantoj |
|---|---|
| 1869 | 187 |
| 1880 | 173 |
| 1890 | 171 |
| 1900 | 173 |
| 1910 | 165 |
| 1921 | 164 |
| Jaro | Loĝantoj |
|---|---|
| 1930 | 151 |
| 1950 | 116 |
| 1961 | 31 |
| 1970 | 57 |
| 1980 | 57 |
| 1991 | 47 |
| Jaro | Loĝantoj |
|---|---|
| 2001 | 52 |
| 2011 | 38 |
| 2021 | 33 |
Vitrofarejo[redakti | redakti fonton]
En la jaro 1836 fondis en Klášterský Mlýn Johann Baptist Eiesner vom Eisenstein vitrofarejan gisejon. Pli poste transprenis la vitrofarejon firmao Lötz, kiu famiĝis pro produtado de irizita vitro, t.e. vitro irizita de varmaj metalaj vaporoj, kiuj kaŭza ĉielarkan kolorigon. Fine de la 19-a jarcento, kiam plimulton de produktoj proponis artista direktoro de la vitrofarejo Max von Spaun, la firmao akiris multnombrajn honorigojn. La plej grandan sukceson post la vitrofarejo havis en la monda ekspozicio en Parizo en la jaro 1900. Multe da dekoroj kaj iliaj nomoj la firmao Lötz lasis patenti. En la jaro 1913 estis fondita nova kompanio Johann Lötz Witwe, kiu produktis secesian vitron koloran, kun irizita surfaco aŭ listra surfaco kaj ŝtonan vitron. Komence de la 20-a jarcento kunlaboris kun la firmao vienaj dezajnistoj Josef Hoffmann kaj Michael Powolny kaj Louis Comfort Tiffany de novjorka firmao Tiffany & Co., kiu abonis florpotojn, pokalojn, lampojn kaj vitralajn vitrojn. En la jaro 1930 la vitrofarejo forbrulis kaj en la jaro 1939 la firmao proklamis bankroton.[1] La vitrofarejo pereis en la jaro 1947.
Memorindaĵoj[redakti | redakti fonton]
- secesia vilao de Spaun (n-ro 4, kultura memorindaĵo de Ĉeĥio, de arkitekto Leopold Bauer)
Pluaj fotoj[redakti | redakti fonton]
-
Klášterský Mlýn -
Klášterský Mlýn, gastejo -
Klášterský Mlýn -
Klášterský Mlýn, vilao de Spaun -
Vitra lumigilo kaj florpoto
,_Spaunova_vila_od_v%C3%BDchodu,_detail.JPG)
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Šumava Karla Klostermanna : příběh šumavské podmalby : průvodce výstavou. V Českých Budějovicích: Jihočeské muzeum, p. 11. ISBN 978-80-86260-88-4. OCLC 298778867.
| ||||