Konstitucia Asembleo
Konstitucia Asembleo estas politika nocio por nacia kunsido de diversaj politikaj movadoj por verki aŭ proklami konstitucion. Ĝi okazis plej ofte post revolucio en monarĥioj aŭ aliaj sen-konstituciaj landoj.
Historiaj ekzemploj[redakti | redakti fonton]
- la Asembleo al Runnymede: angla reĝo kaj nobeloj unuiĝis je Magna Carta (1215)
- la Rütlischwur, fondo de la Svisa Kamaradeco en Rütli (1291)
- la vestfalia packongreso, ĉe kiu oni subskribis la Vestfalian pacon (1643–1649)
- Filadelfia Asembleo (1787) – ellaboris la Usonan Konstitucion
- kvarjara sejmo en Pollando (1788–1791),
- franca Konstituante (1789–1791) – unua konstitucio de Francio estis akceptita la 3-an de septembro 1791, kun la fama Deklaracio pri Homaj kaj Civitanaj Rajtoj.
- Konstitucio de Cádiz, 1812, unua hispana konstitucio,
- norvega asembleo Eidsvoll (1814),
- Frankfurta Nacia Asembleo (1848–1849)
- Rusia Konstitucia Asembleo (1918)
- Vajmara Nacia Asembleo (1919–1920)
- Viena Konstitucia Asembleo (1919–1920)
- latva Latvia Konstitucia Asembleo Satversmes Sapulce (1920), vidu ankaŭ Latvia Popola Konsilio.
- la parlamenta konsilio de Federacia Germanio (1948–1949)
- Konstitucia Asembleo en Portugalio (1975–1976)
- afgana Loja Ĝirga (2003–2004)
- bolivia Asamblea Constituyente (ekde 2006)