Kuriuma (III) karbonato
Kuriuma (III) karbonato | ||
Kemia formulo | ||
Kuriuma (III) karbonato | ||
Alternativa(j) nomo(j) | ||
| ||
PubChem-kodo | 129831698 | |
Fizikaj proprecoj | ||
Aspekto | senkolora aŭ flaveca solidaĵo | |
Molmaso | 674,1682g mol−1[1] | |
Solvebleco | Akvo:<1 x 10-3 g/L | |
Mortiga dozo (LD50) | >2000 mg/kg (buŝe) | |
GHS etikedigo de kemiaĵoj | ||
GHS Damaĝo Piktogramo | ||
GHS Signalvorto | Averto | |
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H315, H319, H335 | |
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P261, P305+351+338 | |
(25 °C kaj 100 kPa) |
Kuriuma (III) karbonato aŭ karbonato de kuriumo (III) estas organika kombinaĵo rezultanta el interagado de la kuriuma (III) hidroksido kaj karbonata acido. Ĝi estas senkolora aŭ flaveca solidaĵo, nesolvebla en akvo. Kuriuma (III) karbonato posedas 2 kuriumatomon, 3 karbonatomojn, kaj 9 oksigenatomojn. Kuriuma (III) karbonato uzatas en kemiaj sintezoj kaj en la preparado de karbonataĵoj. Kuriumo, radioaktiva transurana kemia elemento, estis unue sintezita en 1944 fare de Glenn Theodore Seaborg, Ralph A. James (1920-1973) kaj Albert Ghiorso (1915-2010) ĉe la Universitato de Berkeley, en Kalifornio. La nomo estis elektita en honoro de Marie Sklodowska-Curie kaj Pierre Curie pro ilia pionira esplorado en radioaktiveco.
Reakcioj[redakti | redakti fonton]
Reakcio 1[redakti | redakti fonton]
- Preparado de kuriuma (III) karbonato per traktado de kuriuma (III) hidroksido kun karbonata acido:
Reakcio 2[redakti | redakti fonton]
- Preparado de kuriuma (III) karbonato per traktado de karbonata anhidrido kun kuriuma (III) hidroksido:
Reakcio 3[redakti | redakti fonton]
- Preparado de kuriuma (III) karbonato per traktado de karbonata acido kun kuriuma (III) klorido:
Reakcio 4[redakti | redakti fonton]
- Preparado de kuriuma (III) karbonato per traktado de natria karbonato kun kuriuma (III) klorido: