Saltu al enhavo

Kálmán Istókovits

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kálmán Istókovits
Persona informo
Naskonomo Istókovits Kálmán
Naskiĝo 2-an de septembro 1898 (1898-09-02)
en Siklós
Morto 21-an de oktobro 1990 (1990-10-21) (92-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét, 31-2-97 Redakti la valoron en Wikidata
Ŝtataneco Hungario Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Hungara Belarta Universitato (1922–) Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo pentristo
grafikisto
publikigisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Kálmán Istókovits [iŝtOkoviĉ], laŭ hungarlingve kutima nomordo Istókovits Kálmán estis hungara pentristo, grafikisto (akvafortisto).

Memortabulo pri Kálmán Istókovits

Kálmán Istókovits [1] Arkivigite je 2018-05-14 per la retarkivo Wayback Machine naskiĝis la 2-an de septembro 1898 en Siklós, li mortis la 21-an de oktobro 1990 en Budapeŝto.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Kálmán Istókovits studis teknikon pri akvafortoj de István Zádor, pentradon en Vieno (1920), Milano kaj Pécs (1921). Li akiris diplomon en Belarta Altlernejo de Budapeŝto. Liaj plej gravaj instruistoj estis István Csók, Gyula Rudnay kaj Andor Dudits. En 1928 li ricevis stipendion, poste li vivis 2 jarojn en Romo helpe de alia stipendio. Hejmenveninta li preskaŭ senescepte pentradis en Artistkolonio (Szolnok) ĝis 1944. Li kreis akvafortojn, portretojn, religiajn bildojn, ĝenrojn, pejzaĝojn. Li ricevis premiojn inter 1932 kaj 1990.

El solaj ekspozicioj

[redakti | redakti fonton]
  • Pécs (1925, 1928, 1932)
  • Budapeŝto (1927, 1935, 1949, 1955, 1983, 1992)
  • Siklós (1991)

El kolektivaj ekspozicioj

[redakti | redakti fonton]

Elektitaj pentraĵoj

[redakti | redakti fonton]
  • A pálos rend története (fresko en centra seminario)
  • altarbildo (vidu la apudan bildon!)
  • pejzaĝoj: Gabonakeresztek, Jánoskút, Komlósi bányavidék, Révfalusi híd, Somogyi falu, Vihar, Táj, Badacsony, Tihany, ktp
  • aliaj temoj: Kikötő, Eső, Halászok, Piaci árusok, Sapkás önarckép (1969), Fekvő akt, ktp

Similaj artaĵoj

[redakti | redakti fonton]
  • ilustraĵoj en János Arany: Toldi estéje (1937)
  • ilustraĵoj en Ferenc Herczeg: Bizánc (1938)
  • akvafortoj: Az utolsó vacsora, Bevonulás Jeruzsálembe, Ecce homo, Keresztrefeszítés, Krisztus beteget gyógyít, Lázár feltámadása, Levétel a keresztről, ktp

Memorigiloj

[redakti | redakti fonton]
  • memortabulo en Budapeŝto (1998)