László Debreczeni
| László Debreczeni | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 18-an de decembro 1903 en Târgu Mureș |
| Morto | 20-an de septembro 1986 (82-jaraĝa) en Kluĵo |
| Lingvoj | rumana • hungara |
| Ŝtataneco | Hungario • Rumanio |
| Okupo | |
| Okupo | arkitekto • grafikartisto • ilustristo |
DEBRECZENI László (debreceni) estis hungara arthistoriisto, artkritikisto, grafikisto naskita en Marosvásárhely la 18-a de decembro 1903 kaj mortinta en Kluĵo la 20-an de septembro 1986.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Debreczeni finis mezgradan tekniklernejon en Kluĵo en 1923; poste li faris popolartajn kaj arkitekturhistoriajn studojn. Li estis ano de KZST. Inter 1928 kaj 1944 li priokupiĝis komisiite de reformita eklezidistrikto de Transilvanujo la registradon kaj prizorgadon de ekleziaj konstruaĵoj, artobjektoj kaj konstruplanadojn. Inter 1945 kaj 1948 li estis militkaptito. Ekde 1949 li estis la teknikrespondeculo de Magyar Művészeti Intézet, poste de Arta Altlernejo Ion Andreescu, ekde 1955 ĝis sia pensiuliĝo instruis popolarton, stereografion kaj perspektivon.
Ĉefaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Erdélyi református templomok és tornyok (kun 50 artaldonaĵoj, Kv.-Segesvár 1929);[1]
- A mi művészetünk (Kv. 1940).
- Szép Erdélyországból fatornyos hazámból, Művelődés, 2005
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Balogh Ferenc: Debreczeni László. Az építő és iparművész. 1983.
- Debreczeni László emlékkönyv (memorlibro). Red.: Sas Péter, 2004.
- Szatmári László: Debreczeni László – Erdély vándorgrafikusa. D. L. itineráriuma, 1928–1944. Kolozsvár, Művelődés, 2005.