László Mezey

El Vikipedio, la libera enciklopedio
László Mezey
Persona informo
Naskiĝo 5-an de novembro 1918 (1918-11-05)
en Eger
Morto 14-an de aprilo 1984 (1984-04-14) (65-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét
Lingvoj hungarafrancaangla
Ŝtataneco Hungario
Okupo
Okupo literaturhistoriisto • paleografo • codicologist
vdr

László Mezey [lAslO mezei], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Mezey László estis hungara bibliotekisto, literaturhistoriisto, altlerneja instruisto.

László Mezey[1] naskiĝis dum la Kalistefa revolucio la  5-an de decembro 1918(nun 1918-12-05) en Eger, li mortis la 14-an de aprilo 1984 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

László Mezey maturiĝis en cisterciana gimnazio en sia naskiĝurbo, poste li studis en Romo, sed sen diplomo li hejmenvenis. Ekde 1939 li studis en Scienca Universitato Péter Pázmány kaj li doktoriĝis en 1944, pli poste li instruis en mezlernejo. Inter 1947-1954 li laboris en Universitata Biblioteko (Budapeŝto), inter 1954-1958 en literatura instituto, inter 1958-1963 en Tutlanda Biblioteko Széchényi, fine de 1963 ĝis sia morto li estis paleografo en akademia esplorgrupo. Pli frue, jam ekde 1948 li prelegis en Universitato Péter Pázmány. Li doktoriĝis en 1969 antaŭ la Hungara Scienca Akademio. Li ricevis premion en 1964.

Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]

  • Magyar századok (1948)
  • Irodalmi anyanyelvűségünk kezdetei az Árpád-kor végén (disertaĵo, 1955)
  • Középkori magyar írások. (1957)
  • Codex Albensis (kunaŭtoro, 1963)
  • Deákság és Európa. Budapest, 1979. (akad. dri ért.)
  • Fragmenta latina codicum in Bibliotheca Universitatis Budapestinensis (1983)

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]