Los lunes al sol
| Los lunes al sol | |
|---|---|
| filmo | |
| Originala titolo | Los lunes al sol |
| Originala lingvo | hispana lingvo |
| Kina aperdato | 2002, 15 jan. 2004 |
| Ĝenro | filma dramo, social comedy film |
| Kameraado | Alfredo F. Mayo |
| Reĝisoro(j) | Fernando León de Aranoa |
| Produktisto(j) | Elías Querejeta |
| Scenaro | Fernando León de Aranoa • Ignacio del Moral Ituarte |
| Loko de rakonto | Vigo |
| Muziko de | Lucio Godoy |
| Rolantoj | Javier Bardem • Luis Tosar • Aida Folch • José Ángel Egido • Serge Riaboukine • Enrique Villén • Celso Bugallo Aguiar • Fernando Tejero • Nieve de Medina • Joaquín Climent • Laura Domínguez • Andrés Lima • Antonio Mourelos • Antonio Durán "Morris" • Luis Zahera • Mónica García • Luísa Merelas • Jesús Vázquez |
| Produktinta firmao | Elías Querejeta PC Quo Vadis Cinéma Eyescreen Televisión de Galicia |
| IMDb | |
Los lunes al sol (Lunde subsune) estas kina hispana drama filmo reĝisorita de Fernando León de Aranoa, ĉefrolulita de Luis Tosar, Javier Bardem kaj José Ángel Egido, kun Joaquín Climent kaj Nieve de Medina.
Intrigo[redakti | redakti fonton]
Jarojn post la akra industria transformado de Vigo,[1] kaj de la amasprotestoj fare de la laborista movado pro la maldungado, kelkaj el tiuj senlaboruloj vivas la ĉiutagan vivon de malsukceso, kiu pli kaj pli malbonigas ilian situacion. Tie pasas ilia vivo, senlabore, komforte la lundojn subsune.
Geaktoraro kaj roluloj[redakti | redakti fonton]
- Luis Tosar kiel José Suárez.
- José Ángel Egido kiel Paulino "Lino" Rivas.
- Javier Bardem kiel Santa.
- Joaquín Climent kiel Rico.
- Nieve de Medina kiel Ana.
- Enrique Villén kiel Reina.
- Celso Bugallo kiel Amador.
- Aida Folch kiel Natalia "Nata".
- Fernando Tejero kiel Lázaro.
- Laura Domínguez kiel Ángela.
- Antonio Durán "Morris" kiel bankodirektoro.
Komentoj[redakti | redakti fonton]
La filmo inspiriĝis en Vigo,[2] pli precize en la jaroj post la starto de la industria transformado, en kiu kelkaj entreprenoj maldungis centojn da laboristoj. Ĝi enhavas ankaŭ nunacojn de la dramo de la ŝipkonstruejoj Naval Gijón. Laŭ la propraj aŭtoroj, la intrigo baziĝis sur la vivo de la sindikatistoj Cándido González Carnero kaj Juan Manuel Martínez Morala, laboristoj de tiu ŝipkonstruejo kaj sindikatistoj de Corriente Sindical de Izquierda (CSI). La filmo estis filmita en Vigo,[3] kvankam aperas ankaŭ scenoj de la tumultoj okazintaj en Gijón.
La filmo ricevis kvin Goya-premiojn, plus tri pliajn nomumojn, kvin premiojn de la Unio de Aktoroj, plus du pliajn nomumojn, la Oran Konkon de la Donostia Kinfestivalo, ses Medalojn de la Círculo de Escritores Cinematográficos,[4] plus kvar pliajn nomumojn, inter aliaj premioj kaj honoroj.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Redacción (2a de marto 2018). «Vigo, plató de cine desde 1923: estas son las películas que se han rodado en la ciudad». www.vigoe.es. Konsultita la 24an de aŭgusto 2020.
- ↑ Picatoste, Mauro (21a de novembro 2021). «Más allá de las luces: los momentos más mediáticos de Vigo». El Español (El León de El Español Publicaciones). Konsultita la 22an de novembro 2021.
- ↑ Redacción (6a de aŭgusto 2014). «Vigo, 90 años como plató de cine». La Voz de Galicia. Konsultita la 25an de januaro 2020.
- ↑ «Medallas del CEC a la producción española de 2002». Círculo de Escritores Cinematográficos. Arkivita el la originalo la 30an de oktobro 2020. Konsultita la 13an de decembro 2015.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Los lunes al sol en la hispana Vikipedio.