Saltu al enhavo

Miklós Pálffy (palatino)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Nikolao Pálffy de Erdőd
Persona informo
Naskiĝo 1-an de marto 1657 (1657-03-01)
en Bratislavo
Morto 20-an de februaro 1732 (1732-02-20) (74-jaraĝa)
en Bratislavo
Ŝtataneco Habsburga monarkio
Hungario Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio politikisto antaŭ la ekesto de politikaj partioj Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Dinastio Pálffy ab Erdöd • Erdődy vd
Patro Miklós Pálffy (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Maria Eleonore, Gräfin von Harrach zu Rohrau (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj János Pálffy, Franz Pálffy (en) Traduki, Mária Eleonóra, Gräfin Pálffy ab Erdöd (en) Traduki kaj Mária Zsuzsanna, Gräfin Pálffy ab Erdöd (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Leopold Pálffy (en) Traduki, Karoline Dorothea Gräfin Rogendorf (en) Traduki, Eleonóra, Gräfin Pálffy ab Erdöd (en) Traduki, Mária Erzsébet Filippina Borbála, Gräfin Pálffy ab Erdöd (en) Traduki, Franz Pálffy (en) Traduki, Karl Pálffy (en) Traduki, Johann Baptist Pálffy (en) Traduki, Karolina Anna Dorottya, Gräfin Pálffy ab Erdöd (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo politikisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Hungara palatino
Dum 1714–1732
Antaŭulo Paul Esterházy de Galántha
Sekvanto Johano Pálffy de Erdőd, lia frato (1733–1740 neniu)
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Grafo Miklós (Nikolao) PÁLFFY de Erdőd [miklo:ŝ pa:lfi], laŭ hungarlingve kutima nomordo Pálffy Miklós estis hungara palatino, krongardisto, reĝa juĝisto, magnato, oficiro. Lia nobela antaŭnomo estis erdődi (de Erdőd).

Miklós Pálffy [1] naskiĝis la 1-an de marto 1657. Li mortis la 20-an de februaro 1732 en Hungara reĝlando en Pozsony (nuntempa Bratislavo en Slovakio).

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Miklós Pálffy lernis en Vieno, poste en 1673 li aliĝis al kortego de la Habsburgoj. Post 2 jaroj li batalis kontraŭ la turkoj, dume li vundiĝis kaj restis lama. En 1687 li estis estro de fortikaĵo de Esztergom, baldaŭe li atingis altajn ĉefoficirajn rangojn. En 1694 li iĝis „eterna” departementestro de Pozsony (historia departemento). En 1701 li iĝis krongardisto en la kortumo. Post jaroj li batalis kontraŭ Francisko Rákóczi la 2-a, tial la hungara historio aprezas lin malbona figuro. En 1712 li ricevis Ordenon de la Ora Ŝaffelo. En la sekva jaro li estis elektita reĝa juĝisto, poste palatino. Li estis edzo kun 11 gefiloj.