Fortikaĵo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Novepoka fortikaĵo Hochwald, parto de Maginot-linio

Fortikaĵofuorto estas armea konstruaĵo kun fortaj defend-elementoj. Ĝi estas konceptita tiel, por ke ĝi estu kapabla memstare longtempe rezisti al malamikaj atakoj kaj sieĝado. Fortikaĵoj ekzistas memstaraj (izolitaj) sen ebleco de subtera aliro kaj kunigo kun ceteraj objektoj, aŭ ekzistas kelke da fuortoj, fortikaĵoj kunigitaj sub la tero per subtera sistemo de koridoroj, ĉambregoj kaj per alia subterejo. Oni poste parolas pri fuortaroj.

En Ĉeĥoslovakio oni diferencis fortikaĵojn je malpezaj fortikaĵoj kaj pezaj fortikaĵoj.

Laŭ Francisko Azorín fuorto estas Fortikaĵo izolita, ne grava.[1] Kaj li indikas etimologion el latina fors, fortis (forta).[2]

Fortreso, laŭ PIV, estas fortigita urbo aŭ pozicio, kun granda garnizono kaj la necesaj municio kaj provianto, por povi elteni longan sieĝadon.

Konstruelementoj[redakti | redakti fonton]

Ekzemploj[redakti | redakti fonton]

Bildaro[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 79.
  2. Azorín, samloke.