Myzeqe

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Myzeqe
ebenaĵo [+]

Supermara altecom [+]
- koordinatoj40° 55′ 3″ N, 19° 39′ 44″ O (mapo)40.917519.662222222222Koordinatoj: 40° 55′ 3″ N, 19° 39′ 44″ O (mapo) [+]

HorzonoUTC+01:00, UTC+02:00, UTC+01:00 [+]

Myzeqe (Albanio)
Myzeqe (Albanio)
DEC
Myzeqe
Myzeqe

Map
Myzeqe
Vikimedia Komunejo:  Myzeqe [+]
vdr
Monaĥejo kaj preĝejo de Shën Mëri (Sankta Maria) sur la ruinoj de antikva Apollonia, en la centro de Myseqe.

MyzeqeMyzeqeja (Arman Muzachia en la aromana lingvo) estas ebenaĵo kiu okupas grandan parton de Centra Albanio. Nuntempe ĝi estas parto de la Provinco Fier. Laŭ kelkaj fontoj, la historiaj limoj de la regiono estis la rivero Ŝkumbin kaj la rivero Seman [1], laŭ aliaj la rivero Voiussa kaj la teroj de Vloro .

Ĝis antaŭ kelkaj jardekoj, la marborda regiono ĉe la Adriatiko estis ĉefe marsko. Post la Dua Mondmilito, plibonigo komenciĝis. Hodiaŭ la areo estas plejparte uzata por agrikulturo.

La loknomo "Myzeqe" estis unuafoje uzata en 1417 kaj verŝajne devenas de la nomo de la nobela familio kiu regis tiujn terojn en la Mezepoko, la Muzakas. Antaŭe, la regiono estis konata kiel "Savra" .

Historio[redakti | redakti fonton]

La regiono de Myzeqeja estis loĝita de iliria popolo ekde la Antikvo . Ĝi estis koloniigita plurfoje de grekaj, romiaj, bizancaj loĝantaroj, kaj poste de la barbaroj (slavoj, avaroj, bulgaroj). Okazis armea penetro de la normandoj kaj de la sinsekvaj reĝoj de Sicilio kaj Napolo, kaj komerca penetro de la Venecia respubliko.

La unua grava centro de la teritorio estis la urbo Apollonia, greka kolonio kaj flora komerca centro tre proksima al la marbordo. La regiono estis unu el la grenejoj de la Romia Imperio.

La Via Egnatia, la romia armea vojo kiu ligis la Adriatikon kun Konstantinopolo, kondukis tra la Myzeqeja ebenaĵo.

En malfrua antikvo la riveroj de la Myzeqeja ŝanĝis sian kurson, kio interalie kaŭzis la ŝlimigon de la haveno de Apollonia. La marĉado de la regiono komenciĝis.

Loĝantaro[redakti | redakti fonton]

En Myzeqeja renkontiĝis la albanaj popoloj Geghoj, Toskoj kaj Lab . La regiono ankaŭ registras la ĉeeston de la Vlakoj, plejparte en la urbo de Divjakë, la ununura alternativa etna ĉeesto al la albanoj en loko. La toponomio registras la ĉeeston de multaj slavaj loknomoj [2] .

Religio[redakti | redakti fonton]

Myzeqeja hodiaŭ estas unu el la malmultaj albanaj regionoj kie la plej granda parto de la populacio konfesas la ortodoksan kristanan kredaron. En la tempo de la albana sendependiĝo la procento de kristanoj registritaj en la loĝantaro de Myzeqeja sumiĝis al 65 %, dum en Luŝnja la nombro de kristanoj kaj islamanoj estis komparebla [3] . Ĝis la religia subpremado de la komunisma reĝimo ekzistis grek-katolikakatolika komunumo de la bizanca rito, hodiaŭ reduktita al malgranda nombro da fideluloj.

Ekonomio[redakti | redakti fonton]

Myzeqeja havas grandan agrikulturan ekonomian potencialon (ĝi estas nomita la "Grenejo de Albanio") kiu en la pasinteco ne estis adekvate ekspluatata. Ĝis la fino de la Dua Mondmilito, granda parto de la kultiveblaj areoj restis neuzataj marĉoj, kaŭzante la laŭsezonan migradon de la loĝantaro [4] . Kampanjoj de tera plibonigo estis komencitaj dum la periodo de la Popola Socialisma Respubliko de Albanio.

Myzeqe nun estas dense loĝata. Lokoj kiel Fier, Lushnja, Patos kaj Kuçova iĝis grandurboj kie industrio ankaŭ formiĝis. Petrolo kaj tergaso estas minitaj en la sudoriento de Myzeqe; Patos kaj Kuçova estas centroj de la albana naftoindustrio. Ankaŭ stratoj kaj fervojaj linioj estis konstruitaj dum la komunista epoko.

Malario estis ekstermita en Albanio de kiam la marĉoj estis drenitaj.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]