Saltu al enhavo

Palestinaj rifuĝintoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Palestinaj rifuĝintoj elirante el Galileo en Oktobro–Novembro 1948.

La termino "Palestina rifuĝinto" origine aludis al kaj Araboj kaj Judoj kies normalaj loĝlokoj estis en in Brita Palestino sed estis translokigitaj pro la perdo de siaj loĝejoj kiel rezulto de Palestina milito de 1948.[1] Evidente laŭlonge de la jaroj, ĉar la evoluo de la diversaj militoj estis pli kaj pli malfavoraj al araboj, la termino referencas ĉefe al araboj kaj ne tiom al judoj.

La difino de la koncerna agentejo por Palestinaj rifuĝintoj de Unuiĝintaj Nacioj de la termino aludas al gepatraliniaj descendantoj de la originaj "Palestinaj rifuĝintoj", sed limigite al personoj loĝantaj en la areoj de funkciado de tiu agentejo UNRWA en la Palestinaj teritorioj, Libano, Jordanio kaj Sirio.[1][2]

Priskribo

[redakti | redakti fonton]

En 2012, estis ĉirkaŭkalkulitaj 4,950,000 registritaj gepatraliniaj descendantoj de la originaj "Palestinaj rifuĝintoj",[2] baze sur la registropostuloj de la UNRWA,[3][4][5][6] el kiuj ĉirkaŭkalkulitaj 1.5 milionoj loĝis en kampadejoj de UNRWA.[7] La nombro de originaj rifuĝintoj "kiu kongruas kun la kriterioj de Palestinaj rifuĝintoj ĉe UNRWA" estis 711,000 en 1950[8] el kiuj proksimume 30,000–50,000 estis ankoraŭ vivaj en 2012.[9]

Dum la Palestina milito de 1948, ĉirkaŭ 85% (720,000 personoj) el la Palestina Araba loĝantaro de kio iĝis Israelo estis elpelitaj el siaj hejmoj, al Cisjordanio, la Gaza Sektoro, kaj al la landoj Libano, Sirio kaj Jordanio.[10][11] Ili, kaj ties descendantoj, kiuj estis same registritaj, estis iel helpitaj de UNWRA en 59 registritaj kampadejoj, 10 el kiuj estis establitaj post la rezultoj de la Sestaga Milito en 1967 por la novaj Palestinaj rifuĝintoj.[12] Temas pri la nuraj rifuĝintoj en la mondo kiuj estas ĉefe heredaj, inklude neregistritaj, translokigitaj personoj kaj descendantoj de rifuĝintoj, la Palestinarabaj rifuĝintoj kaj translokigita loĝantaro kreskiĝis ĝis esti la dua plej granda en la mondo,[13] post ĉirkaŭkalkulitaj 11,000,000 da Sirianoj translokigitaj pro la Siria Enlanda Milito. Ili estas ankaŭ la plej antikva nesetlita loĝantaro de rifuĝintoj en la mondo, kiu estis sub la konstanta regado de arabaj ŝtatoj post la Palestina milito de 1948, krome de loĝantaro de Cisjordanio sub israela regado ekde la Sestaga Milito, kaj de Gaza Sektoro administrata de la Islama Rezistomovado (Hamas) ekde 2007. Ŝtataneco aŭ laŭleĝa rezideco en gastaj landoj estis ofte malpermesata en Libano kie la akcepto de Palestinanoj estus rompinta la delikatan laŭreligian ekvilibron, sed estas atingebla en Jordanio kie proksimume 40% el la Palestinaj rifuĝintoj registritaj de UNWRA estis akirintaj plenajn ŝtatanecajn rajtojn.[14][15]

La 11an de Decembro 1948, la Ĝenerala Asembleo de UN per la Rezolucio 194, Artikolo 11 solvis ke la rifuĝintoj kiuj deziras "loĝi pace kun siaj najbaroj .. estu rajtigitaj" reveni al siaj hejmoj je "plej frua praktikebla dato"[16][17]. Tio formis bazon por la Palestina politika postulo por 'Palestiniana rajto al reveno'.

Sendependa enketo en 2003 ĉe la Palestina loĝantaro de Gaza, Cisjordanio, Jordanio kaj Libano montris ke majoritato (54%) akceptus financan kompenson kaj lokon por loĝi en Cisjordanio aŭ Gaza anstataŭ reveni al la sama loko en nuntempa Israelo kie ili aŭ iliaj prauloj estis loĝantaj (tiu eblo setlado estas observata en la Rezolucio 194). Nur 10% diris ke ili loĝus en Israelo ricevinte tiun rajton[18].

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]
Intervjuo al Palestinaj rifuĝintoj en radioprogramo This Week In Palestine.

(franca) Abdelwahab Meddeb kaj Benjamin Stora, "Histoires des relations entre juifs et musulmans, des origines à nos jours" (Historio de la rilatoj inter judoj kaj islamanoj, de la originoj ĝis hodiaŭ)[19], Parizo, eld. Albin Michel, 2013, 1145 p., ISBN 978-2-226-24851-0.

Tovy, Jacob (2014). Israel and the Palestinian Refugee Issue: The Formulation of a Policy, 1948 - 1956. Routledge.

Bowker, Robert P. G. (2003). Palestinian Refugees: Mythology, Identity, and the Search for Peace. Lynne Rienner Publishers. ISBN 1-58826-202-2

Esber, Rosemarie M. (2008) Under the Cover of War: the Zionist Expulsion of the Palestinians. Arabicus Books & Media ISBN 978-0-9815131-7-1

Gelber, Yoav (2006). Palestine 1948. Sussex Academic Press. ISBN 1-84519-075-0.

Gerson, Allan (1978). Israel, the West Bank and International Law. Routledge. ISBN 0-7146-3091-8

McDowall, David (1989). Palestine and Israel: The Uprising and Beyond. I.B.Tauris. ISBN 1-85043-289-9.

Morris, Benny (2003). The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-00967-7

Morris, Benny, 1948: A History of the First Arab-Israeli War, (2009) Yale University Press. ISBN 978-0-300-15112-1

Reiter, Yitzhak, National Minority, Regional Majority: Palestinian Arabs Versus Jews in Israel (Syracuse Studies on Peace and Conflict Resolution), (2009) Syracuse Univ Press (Sd). ISBN 978-0-8156-3230-6

Pappe, Ilan (2006). The Ethnic Cleansing of Palestine, London and New York: Oneworld, 2006. ISBN 1-85168-467-0

Segev, Tom (2007) 1967 Israel, The War and the Year that Transformed the Middle East Little Brown ISBN 978-0-316-72478-4

Seliktar, Ofira (2002). Divided We Stand: American Jews, Israel, and the Peace Process. Praeger/Greenwood. ISBN 0-275-97408-1

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]

UNRWA Palestinian refugee statistics

Google map of 58 UNRWA camps with descriptions and photos

UN refugee agency unveils Palestinian archive

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ 1,0 1,1 Susan Akram. (2011) International law and the Israeli-Palestinian conflict. Taylor & Francis, p. 19, 20, 38. ISBN 9780415573221. “"The term 'refugees' applies to all persons, Arabs, Jews and others who have been displaced from their homes in Palestine. This would include Arabs in Israel who have been shifted from their normal places of residence. It would also include Jews who had their homes in Arab Palestine, such as the inhabitants of the Jewish quarter of the Old City. It would not include Arabs who lost their lands but not their houses, such as the inhabitants of Tulkarm"”.
  2. ↑ 2,0 2,1 Consolidated Eligibility and Registration Instructions. UNRWA. “Persons who meet UNRWA's Palestine Refugee criteria These are persons whose normal place of residence was Palestine during the period 1 June 1946 to 15 May 1948, and who lost both home and means of livelihood as a result of the 1948 conflict. Palestine Refugees, and descendants of Palestine refugee males, including legally adopted children, are eligible to register for UNRWA services. The Agency accepts new applications from persons who wish to be registered as Palestine Refugees. Once they are registered with UNRWA, persons in this category are referred to as Registered Refugees or as Registered Palestine Refugees.”.
  3. ↑ "U.S. State Department Affirms Support for 5 Million 'Palestinian Refugees'", The Algemeiner, 30a de Majo 2012. Kontrolita 31a de Majo 2012.
  4. ↑ "According to the United Nations Relief and Works Agency – the main body tasked with providing assistance to Palestinian refugees – there are more than 5 million refugees at present. However, the number of Palestinians alive who were personally displaced during Israel's War of Independence is estimated to be around 30,000."US Senate dramatically scales down definition of Palestinian 'refugees' [1] Alirita la 24an de Decembro 2016.
  5. ↑ Total registered refugees per country and area (PDF). United Nations (2008). Arkivita el la originalo je 23a de Julio 2008. Alirita 23a de Septembro 2009.
  6. ↑ "Who are Palestine refugees?". Palestine refugees. United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees. [2] Alirita la 24an de Decembro 2016.
  7. ↑ Camp Profiles. United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East. Alirita 2a de Julio 2015.
  8. ↑ General Progress Report and Supplementary Report of the United Nations Conciliation Commission for Palestine, Covering the Period from 11 December 1949 to 23 October 1950. United Nations Conciliation Commission for Palestine (1950). Arkivita el la originalo je 22a de Aŭgusto 2011. Alirita 20a de Novembro 2007. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2011-08-22. Alirita 2016-12-24.
  9. ↑ Michael Chiller-Glaus, Tackling the Intractable: Palestinian Refugees and the Search for Middle East Peace, Peter Lang, 2007 p. 81-82.
  10. ↑ Morris, Benny. (2001) Righteous Victims : A History of the Zionist-Arab conflict, 1881-2001, 1‑a eldono, Nov-Jorko: Vintage Books, p. 252–258. ISBN 978-0-679-74475-7.
  11. ↑ Michael Dumper, 'Introduction,' p. 2.
  12. ↑ UNWRA, Palestine refugees
  13. ↑ Dumper, 'Introduction,'p.6
  14. ↑ Rex Brynen, 'Perspectives on Palestinian repatriation,' in (ed.) Palestinian Refugee Repatriation: Global Perspectives, Taylor & Francis, 2006, pp. 63–86 p. 80.
  15. ↑ Menachem Klein, 'The Palestinian refugees of 1948: models of allowed and denied return,' in Dumper, 2006 pp. 87–106, p. 93.
  16. ↑ Resolution 194 (III) Arkivigite je 2015-07-02 per la retarkivo Wayback Machine 2a de Julio 2015 @unispal; 11a de Decembro 1948 (doc.nr. A/RES/194 (III)).; Votes: United Nations Dag Hammarskjold Library Arkivigite je 2017-10-18 per la retarkivo Wayback Machine [3] 2a de Julio 2015.
  17. ↑ Michael Dumper, 'Introduction' to M.Dumper (ed.)Palestinian Refugee Repatriation: Global Perspectives, Taylor & Francis, 2006 pp.1-22, p.2.
  18. ↑ The Palestinian 'Right of Return': Abbas Wades into the Morass, Time Magazine, 6a de Novembro 2012
  19. ↑ (en, de, ar) Nathalie Galesne, The history of relations between Jews and Muslims, Quaderna;de, Babelmed 2014
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Palestinaj_rifuĝintoj&oldid=8885423"