Paracuellos de Jiloca
| Paracuellos de Jiloca | |||
|---|---|---|---|
 | |||
municipality of Aragon (en)   vd
| |||
|
|
| ||
| Flago | Blazono | ||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 50342 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 584 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 18 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 41° 19′ N, 1° 39′ U (mapo)41.315114-1.6421386Koordinatoj: 41° 19′ N, 1° 39′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 580 m [+] | ||
| Areo | 31,998152 km² ( 319 9.8 152 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Paracuellos de Jiloca [+]
| |||
Paracuellos de Jiloca [paraKŬEljos deĥiLOka] estas municipo de Hispanio, en la centro de la komarko Comunidad de Calatayud kies ĉefurbo estas apuda Calatayud, en la sudokcidento de la Provinco Zaragozo (regiono Aragono).
Geografio
[redakti | redakti fonton]
Paracuellos de Jiloca estas municipa teritorio en la centro de la komarko Comunidad de Calatayud, kie ĝi estas inter Calatayud norde kaj Maluenda sude.
La loĝloko Paracuellos de Jiloca mem estas je 86 km sudokcidente de Zaragozo, provinca kaj regiona ĉefurbo, sur 586 msm en la Iberia Sistemo, ĉe la valo de la rivero Jiloca estante la lasta loĝloko tie antaŭ la enfluejo de la rivero ĉe Calatayud.
Ĝi estas alirebla laŭ la nacia ŝoseo N-234 kiu venas el Sorio. La plej proksima loĝloko estas Calatayud mem laŭ tiu ŝoseo.
Historio
[redakti | redakti fonton]Alfonso la 1-a definitive konkeris la areon en 1122 post la konkero de Tarazona kaj Calatayud. Ĝi apartenis al la Komunumo de Domaroj de Calatayud.
Preskaŭ ĉiuj loĝlokoj de la areo perdis loĝantaron laŭlonge de la 20-a jarcento kaj same en Paracuellos de Jiloca kie oni malaltiĝis ĝis nunaj 567 loĝantoj en 2021. Evidente elmigrado ĝenerale foriris al industriaj aŭ pli viglaj areoj kiel Zaragozo, kaj Calatayud.
Aktualo
[redakti | redakti fonton]Tradicia bazo de ekonomio estis agrikulturo (cerealoj, olivarboj, migdalarboj, kaj ĉefe ĉerizarboj kaj vitejoj), kaj brutobredado (kortobirdoj, ŝafoj kaj porkoj) kaj sekva nutrindustrio (ĉefe vinproduktado kun protektita devennomo). Nune gravas ankaŭ natura, kultura kaj rura turismo.
Aliaj altiraĵoj estas la preĝejo de Sankta Mikaelo, ermitejo, krucmonumento kaj naturaj lokoj ĉefe ĉe la riveroj.