Saltu al enhavo

Rachel Salamander

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Rachel Salamander
Persona informo
Naskiĝo 30-an de januaro 1949 (1949-01-30) (75-jaraĝa)
en Deggendorf
Lingvoj germana vd
Ŝtataneco Germanio Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo ĵurnalisto Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Rachel SALAMANDER (naskita la 30-an de januaro 1949 en Deggendorf) estas germana literaturisto, librovendejentreprenisto kaj ĵurnalisto.

Rachel Salamander estis naskita kiel la dua infano de Samuel Salamander kaj lia edzino Riva Salamander en forlokita tendaro por holokaŭstosurvivantoj en Deggendorf. La gepatroj de Rachel Salamander postvivis la holokaŭston kaj volis elmigri al Israelo. Ŝia frato Borys iĝis kuracisto en Munkeno. La familio ne rajtis eniri Israelon pro la malsano de la patrino. La patrino mortis en hospitalo en Munkeno en 1953. La familio, en kiu la jida estis parolita, vivis en la Föhrenwald DP-tendaro ĝis sia dissolvo en 1956, tiam en Munkeno. Post nelonge studado de medicino, Rachel ŝanĝis al studado de filozofio, germanaj kaj latinidaj studoj ĉe la Universitato de Munkeno. Salamandro baldaŭ interesiĝis pri german-juda literaturo kaj historio. Ŝi doktoriĝis pri mezepokaj studoj pri la koncepto de kompreno.

En 1982, la "Literaturhandlung" malfermiĝis en Munkeno, librovendejo specialiĝanta pri juda literaturo kaj literaturo pri judismo. Hodiaŭ, krom branĉo en Berlino, ekzistas ses branĉoj en tuta Germanio. Salamander estis redaktoro de Literarischen Welt, la literatura aldono de la ĉiutaga gazeto Die Welt, de 2001 ĝis 2013. De oktobro 2013 ĝis septembro 2014 ŝi estis estro de la literaturforumo FAZ. Ŝi estas ĵuriestro de la "Premio Marcel Reich Ranicki por Literatura Kritiko kaj Eseo" [1][2].

En 2013, Salamander fondis la asocion “Synagoge Reichenbachstrasse e.V.” kune kun Ron C. Jakubowicz. V.”. La celo de la asocio estas restarigi ĉi tiun Munkenan sinagogon al sia origina stato el 1931. Post jaroj da preparo  la historia monumento estas nuntempe (ekde 2021 ) renovigita.

Kun efiko de la 10-an de decembro 2015, Salamander aliĝas al Ulla Unseld-Berkéwicz kaj Sylvia Ströher en la kontrola estraro de la Berlin- bazita Suhrkamp Verlag [3].

En 2020 Salamander ricevis la Premion Heinrich Heine; La pravigo deklaris ke ŝi faris signifan kontribuon al la rekonstruo de juda intelekta vivo en Germanio post la Dua Mondmilito. La verkoj de judaj verkintoj kiuj estis bruligitaj fare de la nacisocialistoj estis alportitaj reen en la kanonon de germana literaturo tra siaj librovendejoj. Ŝi ankaŭ estis favora al internacia kompreno kaj kontraŭ antisemitismo [4].

En decembro 2022, Salamander transdonis ŝian arkivon kun multaj dokumentoj de juda intelekta vivo de kvardek jaroj al la Munkena literatura arkivo Monacensia.

  • Rachel Salamander: Die Jüdische Welt von gestern 1860–1938. Brandstätter, 1990, ISBN 3-85-447301-X.
  • Jacqueline Giere/Rachel Salamander: Ein Leben auf neu. Das Robinson-Album. DP-Lager: Juden auf deutschem Boden 1945–1948. Brandstätter, 2000, ISBN 3-85-447576-4.
  • Rachel Salamander: „Hier sehen wir das fürchterlichste Verbrechen …“. Vom deutschen Widerstand und der Judenverfolgung. Gedächtnisvorlesung zur Erinnerung an die Opfer der „Weißen Rose“, Ludwig-Maximilians-Universität München, 23. Februar 2000. Verlag Bibliothek der Provinz (edition münchen), 2000, ISBN 3-901862-09-9.
  • Hans Jonas: Erinnerungen. Nach Gesprächen mit Rachel Salamander. Suhrkamp, 2005, ISBN 3-51-845684-9.
  • Jutta Fleckenstein/Rachel Salamander (Hg.): Kurt Landauer. Der Präsident des FC Bayern. Lebensbericht und Briefwechsel mit Maria Baumann. Suhrkamp Verlag, Berlin 2021, ISBN 978-3-458-17889-7.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Rachel Salamander wechselt zur F.A.Z., in FAZ vom 13. Juli 2013
  2. Frankfurter Allgemeine Zeitung, 26. Juli 2014, S. 15
  3. Eine neue Ära bricht an In: Frankfurter Allgemeine Zeitung vom 10. Dezember 2015 auf: faz.net, abgerufen am 10. Dezember 2015
  4. Jana Simon: Ich habe vor nichts Angst. In: Die Zeit. Nr. 35. 26. August 2021. S. 49