Sabinaj Montoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
oleaĵbildo de Ernst Fries el la tempo de romantikismo

La Sabinaj Montoj (itale: Monti Sabini) estas la uesta randmontaro de la Abrucaj Apeninoj, situante inter la riveroj Tibero kaj Turano. La sudokcidenton de la provinco Rieti ili kovras.

Temas pri arboriĉa, agrikulture utiligita regiono, el kretaceo kaj ĵurasia kalkŝtono. Dume malsupreĉefas la kresko de olivoj, supre oftas fagoj kaj kverkoj. Ilia plej alta pinto nomighas Monte Pellecchia (1365 metroj). Fortaj fontoj provizas per akvo la teritoriojn de Campagna Roman kaj Romon mem. La komunumoj tieaj nun estas unuiĝintaj sub la nomo Comunità Montana Monti Sabini e Tiburtini.

Latio estis tre malrara vojaĝocelo en la 19-a jarcento, ankaŭ de artistoj de romantikismo. Sekve scenoj pentritaj el la Sabinaj aŭ Albanaj Montoj admireblas en multaj eŭropaj muzeoj.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Meyers Enzyklopädisches Lexikon. Bibliographisches Institut, Mannheim/Wien/Zürich 1973, volumoj 20, p. 537.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]