Seniga a
En la gramatiko de Antikva greka, seniga a (konata ankaŭ kiel seniga alfa; en Latino, α prīvātīvum, en greka, α στερητικόν a steretikon) estas la prefikso a- kiu esprimas neadon aŭ foreston (ekz. a-theos, a-tipa). Ĝi estas derivita el la Hindeŭropa silaba naza *n̥-, la nuliga ablaŭta grado de neado *ne, t.e. /n/ uzata kiel vokalo. Pro tio, ĝi kutime aperas kiel an- antaŭ vokaloj (ekz. an-alfabeteco, an-estezo, an-arkio).[1] Ĝi kunhavas la saman radikon kun la greka prefikso nē aŭ ne, en greka νη aŭ νε, kio estas ankaŭ seniga (ekz. ne-pentes).[2]
En Esperanto plej vortoj kiuj enhavas tiun prefikson estas enologismoj antaŭ la vortoj kiuj sekvas la esperantan vortofaradon. Tiele an-alfabeteco kontraŭ ne-legoscio.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ ἀ en Liddell, Henry George; Scott, Robert; A Greek–English Lexicon ĉe Perseus Project
- ↑ νη en Liddell, Henry George; Scott, Robert; A Greek–English Lexicon ĉe Perseus Project