Setif

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Setif
komunumo de Alĝerio • urbo • urbego
Administrado
Poŝtkodo 19000
Demografio
Loĝantaro 288 461  (2008) [+]
Loĝdenso 2 266 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 36° 11′ N, 5° 25′ O (mapo)36.195.41Koordinatoj: 36° 11′ N, 5° 25′ O (mapo) [+]
Alto 1 096 m [+]
Areo 127,3 km² (12 730 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Setif (Alĝerio)
Setif (Alĝerio)
DEC
Setif
Setif
Situo de Setif

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Sétif [+]
vdr
Setifo el aero.

Setifo, Setif (france Sétif, arabe سطيف, Saṭīf, latine Sitifis) estas urbo en kaj ĉefurbo de la Provinco Setif en orienta Alĝerio. Ĝi estis parto de la antikva Berbera regno de Numidio, kaj estis romia kolonio.

Geografio[redakti | redakti fonton]

Setif estas la ĉefurbo de la Provinco Setif kaj ĝi havas loĝantaron de 288 461 personoj laŭ la censo de 2008. Ĝi estas situanta oriente de Alĝero kaj estas la dua plej grava vilaja post la landa ĉefurbo. La areo estas je 1096 m super marnivelo, kio faras ĝinb la dua plej altan ĉefurbon de vilaja en Alĝerio. La stratoj estas arbo-borditaj kun fontano kaj teatro, kio donas al la urbo francecan etoson.[1]

La urbo estas en unu el la plej malvarmaj regionoj en Alĝerio, situa je 300 kilometroj oriente de Alĝero, 65 km el Bordj Bou Arreridj kaj 132 km el Konstantino ĉe la Altebenaĵoj sude de Kabilio, kie ĝi situas je 1100 metroj super marnivelo. Ĝi estas konektata per fervojo same kiel per la ĉefa nacia autoŝoseo. Ĝi estas universitata urbo situa proksimume je 190 mejloj oriente de Alĝero ĉe la aŭtoŝoseo al Konstantino.

Centro de Setif.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Setif & Djemila, Morocco, Algeria & Tunisia, Geoff Crowther & Hugh Findlay, editors, Lonely Planet, Aprilo 1992, 2a Eldono, p. 296.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Boucif Mekhaled, Chronique d'un massacre : 8 mai 1945, Sétif-Guelma-Kherrata, éd. Syros, Paris, 1995
  • Jean Louis Planche, Sétif 1945. Histoire d'un massacre annoncé, éd. Perrin, 2006
  • Roger Vétillard, Sétif. Mai 1945. Massacres en Algérie, éd. de Paris, 2008
  • Eugène Vallet, Un drame algérien. La vérité sur les émeutes de mai 1945, éd. Grandes éditions françaises, 1948
  • Denise Morel, Sétif de ma jeunesse, éd. Gandini, 2001

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]