Sigurd Savonius

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Sigurd Savonius
Persona informo
Naskiĝo 2-an de novembro 1884 (1884-11-02)
en Hämeenlinna
Morto 31-an de majo 1931 (1931-05-31) (46-jaraĝa)
Ŝtataneco Finnlando
Alma mater Helsinka Universitato de Teknologio
Okupo
Okupo inventistoinĝeniero
vdr

Sigurd Johannes SAVONIUS (2-an de novembro 1884 en Hämeenlinna, Finnlando - 1931) estis finna arĥitekto kaj inventisto. Li malkovris en 1924 la t.n. ventoturbinon de Savonius.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Savonius studis en Helsinko kaj iĝis diplomita arĥitekto en 1906 en la Helsinka Politeknika Altlernejo. Li okupiĝis en la fruaj 1920-aj jaroj pri kontrolado de la aerfluoj kaj eluzo de la ventoenergio. Li atentis en 1923 pri rotorŝipo de germana Anton Flettner. La ŝipon pelis du fermitaj, rotaciantaj cilindroj, kiujn pelis motoro. La ŝipo moviĝis per la Magnus-efiko. Savonius spekulis, ĉu la ŝipo povus moviĝi nur per helpo de nura ventoenergio, produktita per simila efiko en rotacianta kontruaĵo, sed sen motora helpo.

Li evoluigis en 1924 rotoron, en kiu la cilindro estis malfermita por la fluo. La du kontraŭe starantaj padeloj kaŭzis memrotacion kun granda turnomomanto, uzebla por energia produktado. Simila uzo estis aplikebla kiel ĉe Flettner, sed tie ne gravis la Magnus-efiko.

Tiu inventaĵo estis patentigita en Finnlando (1926) kaj en diversaj aliaj landoj.

Savonius malsaniĝis en majo de 1931 en la ventotunelo, kiun li establis en ejoj de sia entrepreno Savonius & Company en Helsinko. Li mortis pro la tiel estiĝinta pulmito.

Verko[redakti | redakti fonton]

  • The wing-rotor in theory and practice

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]