Likud: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
{{Informkesto partio
{{Informkesto partio
|propra nomo=Likud
|propra nomo=Likud (ליכוד)
|lingvo=[[Hebrea]]
|lingvo=[[Hebrea]]
|esperanta nomo=
|esperanta nomo=
Linio 10: Linio 10:
La Likud estas la ĉefa centra-dekstra partio de [[Israelo]]. Ĝi estas gvidata de [[Binjamin Netanjahu]].
La Likud estas la ĉefa centra-dekstra partio de [[Israelo]]. Ĝi estas gvidata de [[Binjamin Netanjahu]].


La partio estis fondita en 1973, kiel rezulto de la unuiĝo de la tuta dekstra opozicio al la [[Laborisma Partio]], kiu regis Israelo senĉese de ĝia fondado ĝis tiam. La ĉefa partio de la koalicio, kiu kreis Likud estis [[Herut]], la partio gvidata de [[Menachem Begin]]. Herut estis konsiderata la lasta reprezentanto de la [[reviziisma]] flanko de la [[Cionismo|Cionisma]] movado, komencita de [[Zeev Jabotinski]].
La partio estis fondita en 1973, kiel rezulto de la unuiĝo de la tuta dekstra opozicio al la [[Israela Laborista Partio|Laborista Partio]], kiu regis en Israelo senĉese de ĝia fondado ĝis tiam. La ĉefa partio de la koalicio, kiu kreis Likud estis [[Herut]], la partio gvidata de [[Menaĥem Begin]]. Herut estis konsiderata la lasta reprezentanto de la [[reviziisma]] flanko de la [[Cionismo|Cionisma]] movado, komencita de [[Zeev Jabotinski]].


Begin estis la unua gvidanto de la Likud, kaj gajnis la elektojn en 1977. Ĝis nun estis kvar israelaj ĉef-ministroj, kiuj apartenis al la Likud: Menachem Begin, [[Jicĥak Ŝamir]], [[Binjamin Netanjahu]] kaj [[Ariel Sharon]]. Dum la lastaj tridek jaroj, la ĉef-ministro ĉiam apartenis al Likud aŭ al la Laboristoj, krom la nuna ĉef-ministro [[Ehud Olmert]].
Begin estis la unua gvidanto de la Likud, kaj gajnis la elektojn en 1977. Ĝis nun estis kvar israelaj ĉef-ministroj, kiuj apartenis al la Likud: Menachem Begin, [[Jicĥak Ŝamir]], [[Binjamin Netanjahu]] kaj [[Ariel Ŝaron]]. Dum la lastaj tridek jaroj, la ĉef-ministro ĉiam apartenis al Likud aŭ al la Laboristoj, krom la nuna ĉef-ministro [[Ehud Olmert]].


La Likud estas konata pro ĝia "falka" politiko rilate al la konflikto kun la [[Palestino|Palestinanoj]] kaj la [[araboj]] ĝenerale. La fonda statuso de la partio proponas, ke Israelo aneksu la tutan Landon de Israelo, kiu laŭ ili inkluzivas [[Gaza]] kaj [[Cisjordanio]]. La plej multo ol ĝiaj membroj subtenas la konstruado de judaj kolonioj en tiuj teritorioj, kiuj estis okupita de Israelo en 1967, kaj multaj politikistoj de la Likud kontraŭas la ideon krei palestinan ŝtaton. Tamen, oni devas diri, ke estis Menachem Begin, kiu firmis la pac-interkunsento kun [[Egiptio]], kaj estis Jicĥak Ŝamir kiu unue negociis kun la palestinanoj en [[Madrido]]. Tamen, la plej multo da progreso en la negocoj ĉiam estis farita dum periodoj, en kiu la Laboristoj havis la povon. Lastatempe, Sharon organizis la unilaterala retiriĝo de Gaza, sed la plej multo el la partio kontraŭis tiun movon.
La Likud estas konata pro ĝia "falka" politiko rilate al la konflikto kun la [[Palestino|Palestinanoj]] kaj la [[araboj]] ĝenerale. La fonda statuso de la partio proponas, ke Israelo aneksu la tutan Landon de Israelo, kiu laŭ ili inkluzivas [[Gaza]] kaj [[Cisjordanio]]n. La plejmulto el ĝiaj membroj subtenas la konstruadon de judaj kolonioj en tiuj teritorioj, kiuj estis okupitaj de Israelo en 1967, kaj multaj politikistoj de la Likud kontraŭas la ideon krei palestinan ŝtaton. Tamen, oni devas diri, ke estis Menaĥem Begin, kiu firmis la pac-interkunsenton kun [[Egiptio]], kaj estis Jicĥak Ŝamir kiu unue negocis kun la palestinanoj en [[Madrido]]. Tamen, la plejmulto da progreso en la negocoj ĉiam estis farita dum periodoj, en kiu la Laboristoj havis la povon. Lastatempe, Ŝaron organizis la unilateralan retiriĝon el Gaza, sed la plejmulto el la partio kontraŭis tiun movon.


Kiam temas pri ekonomio, la Likud oficiale subtenas liberisman kapitalismon. Sub ĝia regado, estis privatigitaj multaj publikaj kompanioj (ekzemple [[El Al]] kaj la banko [[Leumi]]).
Kiam temas pri ekonomio, la Likud oficiale subtenas liberisman kapitalismon. Sub ĝia regado, estis privatigitaj multaj publikaj kompanioj (ekzemple [[El Al]] kaj la banko [[Leumi]]).
Linio 20: Linio 20:
La Likud estas fundamente laika partio, sed tamen ĝi enhavas multajn religiajn membrojn, kaj ĝi estas sufiĉe favora al la konservado de la judaj tradicioj kaj kulturo. Ĝi estas forte naciisma partio, kaj ĝi donas gravecon al la simboloj de la ŝtato.
La Likud estas fundamente laika partio, sed tamen ĝi enhavas multajn religiajn membrojn, kaj ĝi estas sufiĉe favora al la konservado de la judaj tradicioj kaj kulturo. Ĝi estas forte naciisma partio, kaj ĝi donas gravecon al la simboloj de la ŝtato.


En 2006, la partio dividiĝis, kaj multaj el ĝiaj membroj aldoniĝis al nova partio nomita [[Kadima]]. En la ĝeneralaj elektoj de 2006 la Likud, kiu antaŭe regis, perdis amaso da voĉdonoj, dum Kadima gainis la elektojn sub la gvidado de Ehud Olmert, kiu antaŭe mem apartenis al Likud.
En 2006, la partio dividiĝis, kaj multaj el ĝiaj membroj aldoniĝis al nova partio nomita [[Kadima]]. En la ĝeneralaj elektoj de 2006 la Likud, kiu antaŭe regis, perdis amason da voĉdonoj, dum Kadima gajnis la elektojn sub la gvidado de Ehud Olmert, kiu antaŭe mem apartenis al Likud.


[[Kategorio:Israelo]]
[[Kategorio:Politikaj partioj de Israelo]]
[[Kategorio:Politikaj partioj]]
[[Kategorio:Konservativaj partioj]]


[[ar:حزب الليكود]]
[[ar:حزب الليكود]]

Kiel registrite je 22:11, 17 dec. 2007

Likud
Likud (ליכוד)
partiofrakcio
Lando {{ Israelo}}
Estro Binjamin Netanjahu
Fondiĝo 1973
Lingvo(j) Hebrea
Ideologio konservativismo, nacia liberalismo, dekstra popolismo, Revisionist Zionism
Retejo www.likud.org.il/,%20https://www.likud.org.il/en/,%20https://www.likud.org.il/ru/
vdr

[[Kategorio:politikaj partioj de  Israelo|Likud]]

La Likud estas la ĉefa centra-dekstra partio de Israelo. Ĝi estas gvidata de Binjamin Netanjahu.

La partio estis fondita en 1973, kiel rezulto de la unuiĝo de la tuta dekstra opozicio al la Laborista Partio, kiu regis en Israelo senĉese de ĝia fondado ĝis tiam. La ĉefa partio de la koalicio, kiu kreis Likud estis Herut, la partio gvidata de Menaĥem Begin. Herut estis konsiderata la lasta reprezentanto de la reviziisma flanko de la Cionisma movado, komencita de Zeev Jabotinski.

Begin estis la unua gvidanto de la Likud, kaj gajnis la elektojn en 1977. Ĝis nun estis kvar israelaj ĉef-ministroj, kiuj apartenis al la Likud: Menachem Begin, Jicĥak Ŝamir, Binjamin Netanjahu kaj Ariel Ŝaron. Dum la lastaj tridek jaroj, la ĉef-ministro ĉiam apartenis al Likud aŭ al la Laboristoj, krom la nuna ĉef-ministro Ehud Olmert.

La Likud estas konata pro ĝia "falka" politiko rilate al la konflikto kun la Palestinanoj kaj la araboj ĝenerale. La fonda statuso de la partio proponas, ke Israelo aneksu la tutan Landon de Israelo, kiu laŭ ili inkluzivas Gaza kaj Cisjordanion. La plejmulto el ĝiaj membroj subtenas la konstruadon de judaj kolonioj en tiuj teritorioj, kiuj estis okupitaj de Israelo en 1967, kaj multaj politikistoj de la Likud kontraŭas la ideon krei palestinan ŝtaton. Tamen, oni devas diri, ke estis Menaĥem Begin, kiu firmis la pac-interkunsenton kun Egiptio, kaj estis Jicĥak Ŝamir kiu unue negocis kun la palestinanoj en Madrido. Tamen, la plejmulto da progreso en la negocoj ĉiam estis farita dum periodoj, en kiu la Laboristoj havis la povon. Lastatempe, Ŝaron organizis la unilateralan retiriĝon el Gaza, sed la plejmulto el la partio kontraŭis tiun movon.

Kiam temas pri ekonomio, la Likud oficiale subtenas liberisman kapitalismon. Sub ĝia regado, estis privatigitaj multaj publikaj kompanioj (ekzemple El Al kaj la banko Leumi).

La Likud estas fundamente laika partio, sed tamen ĝi enhavas multajn religiajn membrojn, kaj ĝi estas sufiĉe favora al la konservado de la judaj tradicioj kaj kulturo. Ĝi estas forte naciisma partio, kaj ĝi donas gravecon al la simboloj de la ŝtato.

En 2006, la partio dividiĝis, kaj multaj el ĝiaj membroj aldoniĝis al nova partio nomita Kadima. En la ĝeneralaj elektoj de 2006 la Likud, kiu antaŭe regis, perdis amason da voĉdonoj, dum Kadima gajnis la elektojn sub la gvidado de Ehud Olmert, kiu antaŭe mem apartenis al Likud.