Cirilo de Aleksandrio: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Broadbot (diskuto | kontribuoj)
e roboto aldono de: da:Cyril af Alexandria
Linio 18: Linio 18:
[[ca:Ciril d'Alexandria]]
[[ca:Ciril d'Alexandria]]
[[cs:Cyril Alexandrijský]]
[[cs:Cyril Alexandrijský]]
[[da:Cyril af Alexandria]]
[[de:Kyrill von Alexandria]]
[[de:Kyrill von Alexandria]]
[[el:Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας]]
[[el:Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας]]
[[en:Cyril of Alexandria]]
[[en:Cyril of Alexandria]]
[[es:Cirilo de Alejandría]][[fi:Kyrillos Aleksandrialainen]]
[[es:Cirilo de Alejandría]]
[[fi:Kyrillos Aleksandrialainen]]
[[fr:Cyrille d'Alexandrie]]
[[fr:Cyrille d'Alexandrie]]
[[gl:Cirilo de Alexandría]]
[[gl:Cirilo de Alexandría]]

Kiel registrite je 22:04, 19 dec. 2009

Cirilo de Aleksandrio

Sankta Cirilo de Aleksandrio (n. en Aleksandrio, ĉ. 370/3 - m. en Ibidem, 444) li estis romia religiulo el la nuna Egiptio, Patriarko de Aleksandrio ekde 412 ĝis la forpaso.

Cirilo estis nevo de la pova kaj influa episkopo Teofilo, li akompanis sian onklon al la Sinodo de la Anzino (403) kiu elpelis al Johano Krisostomo, al kiu li poste sukcedis en la aleksandria seĝo en 412). Multaj oponiĝis al lia nomumado, eble pro lia forta karaktero kaj lia akra regemo. Lia episkopa regado karakteriziĝis pro la premo kontraŭ la judoj, paganoj kaj aliaj kristanaj grupoj, ankaŭ pro liaj disputoj kontraŭ la imperia aŭtoritato kaj la batalo por la regado en la Patriarkato de Konstantinopolo.

Liaj verkaĵoj atestas pri lia ampleksa kono, krom la Biblio de la ekleziaj verkistoj, de la nekristanaj aŭtoroj de tiu epoko. Verŝajne dum tempo retiriĝis al la dezerto, kie ricevis de la monaĥoj, la edukadon kiel asketo, laŭ dedukto de la kvar leteroj kiun verkis Isidoro de Pelusio. Li estas konsiderata sanktulo de la Eklezioj Romkatolika, Ortodoksa kaj Kopta.

En 1882 Cirilo estis proklamata Doktoro de la Eklezio fare de la Papo Leono la 13-a, kiu ankaŭ samtempe doktorigis alian gravulon de la eklezio: Cirilo de Jerusalemo.