Anando: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
eNeniu resumo de redakto
Linio 9: Linio 9:
| palia nomo = ''Ānanda''
| palia nomo = ''Ānanda''
| bengala nomo =
| bengala nomo =
| sinhala nomo         = ආනන්ද හිමියන් (''Ānanda himiyan'')
| sinhala nomo = ආනන්ද හිමියන්
| ĉina nomo = 阿難 (''Ānán'')
| ĉina nomo           = 阿難 (''Ānán'')
| japana nomo = 阿難 (''Anan'')
| japana nomo = 阿難 (''Anan'')
| korea nomo = 아난다 (''Ananda'')
| korea nomo = 아난다 (''Ananda'')
Linio 19: Linio 19:
| kmera nomo =
| kmera nomo =
| vjetnama nomo =
| vjetnama nomo =
| instruisto = [[Purno]], la [[budho Gotamo]] kaj [[Mahakaŝjapo]]
| instruisto         = Belatthasisa, [[Purno]], la [[budho Gotamo]] kaj [[Mahakaŝjapo]]
| disĉiploj =[[Śāṇavāsa]], Madhyāntika kaj aliaj
| disĉiploj =[[Śāṇavāsa]], Madhyāntika kaj aliaj
| titoloj = Videhamuni<br>Dhammabhaṇḍāgārika<br>Patrarĥo de la darmo<br>''Thera'' (''Pliaĝulo'')
| titoloj = Videhamuni<br>Dhammabhaṇḍāgārika<br>Patrarĥo de la darmo<br>''Thera'' (''Pliaĝulo'')
Linio 29: Linio 29:
}}
}}


'''Anando''' (–5-a, –4-a jarcentoj) estis la persona helpanto (''aggupaṭṭhāyaka'') de la [[budho Gotamo]]{{sfn |Witanachchi |1965 |p=529}} kaj unu el la [[dek ĉefaj disĉiploj]], el kiuj li estis la plej lerta pri memorado. Multaj el la [[sutro]]j de la ''[[Tripitako]]'' estas atribuitaj al kion li rakontis dum la [[unua budhisma koncilio]] pri kion li memoris pri la instruoj de la budho, tial li estas nomita ''Dhammabhaṇḍāgārika'' (''Kasisto de la instruoj''). Anando estis kuzo de la budho Gotamo. Kiam li [[bikŝuiĝo|bikŝuiĝis]], [[Purno]] estis lia instruisto. Post dudek jarojn en la [[samgo]], la budho elektis lin kiel sian personan helpanton. De tiam, li akompanis la budhon la tutan tempon kaj agis kiel lia peranto. Anando havis gravan rolon en la starigado de la samgo de bikŝuinoj, kiam lia patrino Mahāprajāpatī Gautamī petis al li permeson bikŝuiĝi, kaj li konvinkis la budhon akcepti ŝin. Li estis unu el la lastaj paroli kun la budho Gotamo antaŭ ol li eniris [[elestingiĝo]]n kaj partoprenis la [[unua budhisma koncilio|unuan budhisman koncilion]]. Li atingis [[arahanto|arahanteco]]n ĝuste antaŭ la evento, tial li povis partopreni. Ĉar li estis tiu, kiu pasigis pli da tempo apud la budho Gotamo, li recitis kaj konfirmis liajn instruojn, kiuj nun estas en la korbo de la sutroj en la Tripitako. Li instruis ĝis sia morto, 20 jarojn post kiam la budho Gotamo elestingiĝis, kaj transdonis la [[darmo]]n al la [[bikŝuo]]j [[Śāṇavāsa]] kaj Madhyāntika, inter aliaj.
'''Anando''' (–5-a, –4-a jarcentoj) estis la persona helpanto (''aggupaṭṭhāyaka'') de la [[budho Gotamo]]{{sfn |Witanachchi |1965 |p=529}} kaj unu el la [[dek ĉefaj disĉiploj]], el kiuj li estis la plej lerta pri memorado. Multaj el la [[sutro]]j de la ''[[Tripitako]]'' estas atribuitaj al kion li rakontis dum la [[unua budhisma koncilio]] pri kion li memoris pri la instruoj de la budho, tial li estas nomita ''Dhammabhaṇḍāgārika'' (''Kasisto de la instruoj''). Anando estis kuzo de la budho Gotamo. Kiam li [[bikŝuiĝo|bikŝuiĝis]], la plejaĝa bikŝuo Belatthasisa donis al li la preceptojn kaj fariĝis lia instruisto. Li ankaŭ estis tre influita de la plejaĝulo [[Purno]]. Post dudek jarojn en la [[samgo]], la budho elektis lin kiel sian personan helpanton. De tiam, li akompanis la budhon la tutan tempon kaj agis kiel lia peranto. Anando havis gravan rolon en la starigado de la samgo de bikŝuinoj, kiam lia patrino Mahāprajāpatī Gautamī petis al li permeson bikŝuiĝi, kaj li konvinkis la budhon akcepti ŝin. Li estis unu el la lastaj paroli kun la budho Gotamo antaŭ ol li eniris [[elestingiĝo]]n kaj partoprenis la [[unua budhisma koncilio|unuan budhisman koncilion]]. Li atingis [[arahanto|arahanteco]]n ĝuste antaŭ la evento, tial li povis partopreni. Ĉar li estis tiu, kiu pasigis pli da tempo apud la budho Gotamo, li recitis kaj konfirmis liajn instruojn, kiuj nun estas en la korbo de la sutroj en la Tripitako. Li instruis ĝis sia morto, 20 jarojn post kiam la budho Gotamo elestingiĝis, kaj transdonis la [[darmo]]n al la [[bikŝuo]]j [[Śāṇavāsa]] kaj Madhyāntika, inter aliaj.
== Nomo ==
== Nomo ==

Kiel registrite je 14:46, 10 aŭg. 2019

Ānanda  (Palio)
Skulptaĵo de la vizaĝo de Anando, 550-577, Ĉinio
Skulptaĵo de la vizaĝo de Anando, 550-577, Ĉinio
Titoloj: Videhamuni
Dhammabhaṇḍāgārika
Patrarĥo de la darmo
Thera (Pliaĝulo)
Sanskrite: आनंद (Ānaṃda)
Palie Ānanda
Japane: 阿難 (Anan)
Koree: 아난다 (Ananda)
Tibete: ཀུན་དགའ་བོ།
Taje: พระอานนท์
Informoj
Disĉiploj: Śāṇavāsa, Madhyāntika kaj aliaj
Filo de: La raĝo Śuklodana aŭ Amitodana kaj la raĝino Mṛgī
Naskiĝo: Kapilavastuo
Morto: 20 jarojn post kiam la budho Gotamo forpasis
vdr

Anando (–5-a, –4-a jarcentoj) estis la persona helpanto (aggupaṭṭhāyaka) de la budho Gotamo[1] kaj unu el la dek ĉefaj disĉiploj, el kiuj li estis la plej lerta pri memorado. Multaj el la sutroj de la Tripitako estas atribuitaj al kion li rakontis dum la unua budhisma koncilio pri kion li memoris pri la instruoj de la budho, tial li estas nomita Dhammabhaṇḍāgārika (Kasisto de la instruoj). Anando estis kuzo de la budho Gotamo. Kiam li bikŝuiĝis, la plejaĝa bikŝuo Belatthasisa donis al li la preceptojn kaj fariĝis lia instruisto. Li ankaŭ estis tre influita de la plejaĝulo Purno. Post dudek jarojn en la samgo, la budho elektis lin kiel sian personan helpanton. De tiam, li akompanis la budhon la tutan tempon kaj agis kiel lia peranto. Anando havis gravan rolon en la starigado de la samgo de bikŝuinoj, kiam lia patrino Mahāprajāpatī Gautamī petis al li permeson bikŝuiĝi, kaj li konvinkis la budhon akcepti ŝin. Li estis unu el la lastaj paroli kun la budho Gotamo antaŭ ol li eniris elestingiĝon kaj partoprenis la unuan budhisman koncilion. Li atingis arahantecon ĝuste antaŭ la evento, tial li povis partopreni. Ĉar li estis tiu, kiu pasigis pli da tempo apud la budho Gotamo, li recitis kaj konfirmis liajn instruojn, kiuj nun estas en la korbo de la sutroj en la Tripitako. Li instruis ĝis sia morto, 20 jarojn post kiam la budho Gotamo elestingiĝis, kaj transdonis la darmon al la bikŝuoj Śāṇavāsa kaj Madhyāntika, inter aliaj.

Nomo

La vorto ānanda signifas ĝojo kaj en Palio kaj en Sanskrito.[2][3] La komentarioj en Palio eksplikas, ke kiam Anando naskiĝis, siaj familianoj ĝojis pri tio. Tekstoj de la tradicio Mūlasarvāstivāda diras, ke ĉar Anando naskiĝis la saman tagon kiel la budho Gotamo, la tuta urbo ĝojis—tial la nomo.[1]

Referencoj

  1. 1,0 1,1 Witanachchi 1965, p. 529.
  2. Buswell & Lopez 2013, Ānanda.
  3. “Ananda”, Encyclopedia of Psychology and Religion.