Vintra Ciklodromo: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e plibonigadeto, anstataŭigis: |thumb| → |eta|, |right → |dekstra per AWB
e kompetado ---> konkurado
Linio 1: Linio 1:
[[Dosiero:Paris map - Vel d'hiv.jpg|dekstra|eta|Situo de la Vintra Ciklodromo sur mapo de Parizo]]
[[Dosiero:Paris map - Vel d'hiv.jpg|dekstra|eta|Situo de la Vintra Ciklodromo sur mapo de Parizo]]
La '''Vintra Ciklodromo''' (france: '''vélodrome d’Hiver''') de [[Parizo]] estis konstruita en [[1909]] kaj malkonstruita en [[1959]]. Oni familiare nomis ĝin '''Vél’ d'Hiv’'''. Ĝi situis sur strato Nélaton, en la [[15-a arondismento de Parizo]].
La '''Vintra Ciklodromo''' (france: '''vélodrome d’Hiver''') de [[Parizo]] estis [[traka bicikla konkursejo]], konstruita en [[1909]] kaj malkonstruita en [[1959]]. Oni familiare nomis ĝin '''Vél’ d'Hiv’'''. Ĝi situis sur strato ''Nélaton'', en la [[15-a arondismento de Parizo]].


Komence de la 20-a jarcento, bicikla kompetado fariĝis amasa spektaklo ŝatata de la laborista popolo de la urboj. Konstruado de ciklodromoj partoprenis al tiu movado. Ekde [[1902]], [[Henri Desgrange]] (ankaŭ kreinto de [[Tour de France]] en 1903) petis al arĥitekto [[Gaston Lambert]] aranĝi la Galerion de Maŝinoj, restaĵon de la Universala Ekspozicio de Parizo de 1889, situanta en la kvartalo de Grenelle, por krei tie kurejon por bicikla kompetado. Inaŭgurita la {{daton|20|decembro|1903}}, la ciklodromo rapide akiris grandan popularan sukceson. Tamen, en [[1909]], la urbo anoncis la malkonstruon de la Galerio de Maŝinoj por liberigi la perspektivon al la [[Marsa Kampo (Parizo)|Champ de Mars]]. Desgrange decidis ekkonstrui apude, ĉe la angulo de Bulvardo de Grenelle kaj de Strato Nélaton, novan templon de la biciklo. En la nova ''Vel' d'Hiv''' kiu naskiĝis, 17000 spektantoj, sur sidŝtuparoj el brikoj kaj betono, povis observadi biciklistojn kiuj rondiris 250 metrojn longan kurejon el abio, ĉirkaŭ vasta centra razeno. La spektaklejo estis prilumata de grandega zenita vitrotegmento kaj pli ol mil elektraj lampoj.
Komence de la [[20-a jarcento]], bicikla konkurado fariĝis amasa [[spektaklo]] ŝatata de la [[laboristo|laborista]] [[popolo]] de la urboj. Konstruado de cik[[arĥitekto]] [[Gaston Lambert]] aranĝi la Galerion de Maŝinoj, restaĵon de la [[Universala Ekspozicio de Parizo de 1889]], situanta en la kvartalo de Grenelle, por krei tie kurejon por bicikla konkurado. Inaŭgurita la {{daton|20|decembro|1903}}, la ciklodromo rapide akiris grandan popularan sukceson. Tamen, en [[1909]], la urbo anoncis la malkonstruon de la Galerio de Maŝinoj por liberigi la perspektivon al la [[Marsa Kampo (Parizo)|Champ de Mars]]. Desgrange decidis ekkonstrui apude, ĉe la angulo de Bulvardo de Grenelle kaj de Strato Nélaton, novan templon de la biciklo. En la nova ''Vel' d'Hiv''' kiu naskiĝis, 17 000 spektantoj, sur sidŝtuparoj el brikoj kaj betono, povis observadi biciklistojn, kiuj rondiris 250 metrojn longan kurejon el abio, ĉirkaŭ vasta centra [[herbotapiŝo]]. La spektaklejo estis prilumata de grandega zenita vitrotegmento kaj pli ol mil elektraj lampoj.


Multnombraj manifestacioj animis tiun ekipaĵon. La fama bicikla kurado de la ''Six jours de Paris'' (6 tagoj de Parizo), kreita en [[1913]], laŭ la ekzemplo de simila usona kurado, ekkonis sian apogeon inter la du mond-militoj, kaj rapide fariĝis la kulmino de la bicikla sezono. En [[1926]] komenciĝis la elekto de la ''Reine des 6 jours'' (Reĝino de la 6 tagoj), ŝarĝita startigi la kuradon; Reĝinoj estis elektitaj en la medio de laŭmodaj popularaj artistinoj: [[Édith Piaf]], [[Annie Cordy]], [[Yvette Horner]] estis Reĝinoj de la 6 tagoj. Animado disvastiĝis tag-nokte en la stratoj de la kvartalo.
Multnombraj manifestacioj animis tiun ekipaĵon. La fama bicikla kurado de la ''Six jours de Paris'' (6 tagoj de Parizo), kreita en [[1913]], laŭ la ekzemplo de simila [[Usono|usona]] kurado, ekkonis sian apogeon inter la du mond-militoj, kaj rapide fariĝis la kulmino de la bicikla sezono. En [[1926]] komenciĝis la elekto de la ''Reine des 6 jours'' (Reĝino de la 6 tagoj), ŝarĝita startigi la kuradon; Reĝinoj estis elektitaj en la medio de laŭmodaj popularaj [[artistino]]j: [[Édith Piaf]], [[Annie Cordy]], [[Yvette Horner]] estis Reĝinoj de la 6 tagoj. Animado disvastiĝis tag-nokte en la stratoj de la kvartalo.


En [[1931]]<ref name ="Alric21">Tristan Alric, ''Un siècle de hockey en France'', p. 21</ref>, la konstruaĵo estis renovigita de usonano [[Jeff Dickson]] kaj fariĝis la ''Palais des Sports de Grenelle'' (Sport-Palaco de Grenelle)<ref name ="Alric23">Tristan Alric, ''Un siècle de hockey en France'', p. 23</ref>. Efektive, kun sia kompanio ''Jeff Dickson International Sports'', li organizis, krom la tradiciaj boks-turniroj kaj biciklaj kuradoj, aliajn sportajn kompetadojn en ĝia interno<ref name ="Alric22">Tristan Alric, ''Un siècle de hockey en France'', p. 22</ref>: teniso, korbopilko kaj ankaŭ [[glacihokeo]] kaj glacisketado (dank' al adekvata aparataro ebliganta realizadon de sketejo). Tio estis la komenco de glacihokeo en Francio<ref name="Alric21"/>.
En [[1931]]<ref name ="Alric21">Tristan Alric, ''Un siècle de hockey en France'', p. 21</ref>, la konstruaĵo estis renovigita de usonano [[Jeff Dickson]] kaj fariĝis la ''Palais des Sports de Grenelle'' (Sport-Palaco de Grenelle)<ref name ="Alric23">Tristan Alric, ''Un siècle de hockey en France'', p. 23</ref>. Efektive, kun sia kompanio ''Jeff Dickson International Sports'', li organizis, krom la tradiciaj boks-turniroj kaj biciklaj kuradoj, aliajn sportajn konkuradojn en ĝia interno<ref name ="Alric22">Tristan Alric, ''Un siècle de hockey en France'', p. 22</ref>: teniso, korbopilko kaj ankaŭ [[glacihokeo]] kaj glacisketado (dank' al adekvata aparataro ebliganta realizadon de sketejo). Tio estis la komenco de glacihokeo en Francio<ref name="Alric21"/>.


Post la milito, tie estis organizitaj boks-turniroj kun [[Marcel Cerdan]] aŭ [[Sugar Ray Robinson]] ekzemple, ĉeval-konkuroj, kaj eĉ modparadoj.
Post la milito, tie estis organizitaj boks-turniroj kun [[Marcel Cerdan]] aŭ [[Sugar Ray Robinson]] ekzemple, ĉeval-konkuroj, kaj eĉ modparadoj.


Ekde la {{dato|16|julio}}-{{dato|17|julio|1942}}, tie restis kaptitaj dum pluraj tagoj sub severaj kondiĉoj miloj da Judoj, viktimoj de la [[Rastado de la Vintra Ciklodromo]] (13152) antaŭ ilia deportado al ekstermejo de [[Aŭŝvico (koncentreja komplekso)|Aŭŝvico-Birkenau]].
Ekde la {{dato|16|julio}}-{{dato|17|julio|1942}}, tie restis kaptitaj dum pluraj tagoj sub severaj kondiĉoj miloj da [[Judo]]j, viktimoj de la [[Rastado de la Vintra Ciklodromo]] (13152) antaŭ ilia deportado al ekstermejo de [[Aŭŝvico (koncentreja komplekso)|Aŭŝvico-Birkenau]].


La Ciklodromo estis malkonstruita en [[1959]].
La Ciklodromo estis malkonstruita en [[1959]].

Kiel registrite je 09:14, 29 maj. 2016

Dosiero:Paris map - Vel d'hiv.jpg
Situo de la Vintra Ciklodromo sur mapo de Parizo

La Vintra Ciklodromo (france: vélodrome d’Hiver) de Parizo estis traka bicikla konkursejo, konstruita en 1909 kaj malkonstruita en 1959. Oni familiare nomis ĝin Vél’ d'Hiv’. Ĝi situis sur strato Nélaton, en la 15-a arondismento de Parizo.

Komence de la 20-a jarcento, bicikla konkurado fariĝis amasa spektaklo ŝatata de la laborista popolo de la urboj. Konstruado de cikarĥitekto Gaston Lambert aranĝi la Galerion de Maŝinoj, restaĵon de la Universala Ekspozicio de Parizo de 1889, situanta en la kvartalo de Grenelle, por krei tie kurejon por bicikla konkurado. Inaŭgurita la 20-an de decembro 1903, la ciklodromo rapide akiris grandan popularan sukceson. Tamen, en 1909, la urbo anoncis la malkonstruon de la Galerio de Maŝinoj por liberigi la perspektivon al la Champ de Mars. Desgrange decidis ekkonstrui apude, ĉe la angulo de Bulvardo de Grenelle kaj de Strato Nélaton, novan templon de la biciklo. En la nova Vel' d'Hiv' kiu naskiĝis, 17 000 spektantoj, sur sidŝtuparoj el brikoj kaj betono, povis observadi biciklistojn, kiuj rondiris 250 metrojn longan kurejon el abio, ĉirkaŭ vasta centra herbotapiŝo. La spektaklejo estis prilumata de grandega zenita vitrotegmento kaj pli ol mil elektraj lampoj.

Multnombraj manifestacioj animis tiun ekipaĵon. La fama bicikla kurado de la Six jours de Paris (6 tagoj de Parizo), kreita en 1913, laŭ la ekzemplo de simila usona kurado, ekkonis sian apogeon inter la du mond-militoj, kaj rapide fariĝis la kulmino de la bicikla sezono. En 1926 komenciĝis la elekto de la Reine des 6 jours (Reĝino de la 6 tagoj), ŝarĝita startigi la kuradon; Reĝinoj estis elektitaj en la medio de laŭmodaj popularaj artistinoj: Édith Piaf, Annie Cordy, Yvette Horner estis Reĝinoj de la 6 tagoj. Animado disvastiĝis tag-nokte en la stratoj de la kvartalo.

En 1931[1], la konstruaĵo estis renovigita de usonano Jeff Dickson kaj fariĝis la Palais des Sports de Grenelle (Sport-Palaco de Grenelle)[2]. Efektive, kun sia kompanio Jeff Dickson International Sports, li organizis, krom la tradiciaj boks-turniroj kaj biciklaj kuradoj, aliajn sportajn konkuradojn en ĝia interno[3]: teniso, korbopilko kaj ankaŭ glacihokeo kaj glacisketado (dank' al adekvata aparataro ebliganta realizadon de sketejo). Tio estis la komenco de glacihokeo en Francio[1].

Post la milito, tie estis organizitaj boks-turniroj kun Marcel CerdanSugar Ray Robinson ekzemple, ĉeval-konkuroj, kaj eĉ modparadoj.

Ekde la 16-a de julio-17-a de julio 1942, tie restis kaptitaj dum pluraj tagoj sub severaj kondiĉoj miloj da Judoj, viktimoj de la Rastado de la Vintra Ciklodromo (13152) antaŭ ilia deportado al ekstermejo de Aŭŝvico-Birkenau.

La Ciklodromo estis malkonstruita en 1959.

Notoj kaj referencoj

  1. 1,0 1,1 Tristan Alric, Un siècle de hockey en France, p. 21
  2. Tristan Alric, Un siècle de hockey en France, p. 23
  3. Tristan Alric, Un siècle de hockey en France, p. 22

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj